Als alles duister is…. Taizé viering

Taizé- Jezus, u bent het licht in ons leven

Start met zingen +/- 10 min. Voor aanvang van de dienst, waardoor mensen in stilte kunnen gaan zitten/meezingen.

Welkom

Adventsmoment

Belijdenis van afhankelijkheid en vertrouwen

Wij verwachten onze hulp van de Heer die hemel en aarde gemaakt heeft,
bij Hem is de bron van het leven, door zijn licht zien wij licht.

Groet

Jezus Christus is het licht van God, gezegend is zijn naam.
Hij gaat voor ons uit en verlicht ons dag aan dag,
Hij is het licht van de wereld voor alle mensen,
de duisternis zal wijken uit ons hart.
In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest
amen

NLB 601 ‘Licht dat ons aanstoot in de morgen’

Licht dat ons aanstoot in de morgen
voortijdig licht waarin wij staan.
Koud, één voor één, en ongeborgen,
licht overdek mij, vuur mij aan.
Dat ik niet uitval, dat wij allen
zo zwaar en droevig als wij zijn,
niet uit elkaars genade vallen
en doelloos en onvindbaar zijn.

Licht, van mijn stad de stedehouder,
aanhoudend licht dat overwint.
Vaderlijk licht, steevaste schouder,
draag mij, ik ben jouw kijkend kind.
Licht, kind in mij,
kijk uit mijn ogen of ergens al de wereld daagt
waar mensen waardig leven mogen
en elk zijn naam in vrede draagt.

Alles zal zwichten en verwaaien
wat op het licht niet is geijkt.
Taal zal alleen verwoesting zaaien
en van ons doen geen daad beklijft.
Veelstemmig licht, om aan te horen
zolang ons hart nog slagen geeft.
Liefste der mensen, eerstgeboren,
licht, laatste woord van Hem die leeft.

Gebed voorganger

Taizé – Lofzang van Maria: ‘Hoog verheft mijn ziel de Heer’ – Magnificat anima Dominum’

1x voorzingen allen
1x 4 intervallen canon Latijn
1x 4 intervallen canon Engels

Lezing Jesaja 8: 21 – 9: 6 (Marleen)
Schenk ons vrede – “Dona Nobis Pacem” (canon)
1x voorzingen allen
2x 3 intervallen canon Latijn

Overdenking

dia 1
Beste mensen, broers en zussen, gemeente,

Als alles duister is…. Jesaja, die vroege profeet, zag het al vanuit de verte, in een tijd dat het voor zijn tijdgenoten steeds donkerder werd – door invallen van naburige volken en een dreigende bezetting: dia 2 “Het volk dat in duisternis ronddoolt ziet een schitterend licht. Zij die in het donker wonen worden door een helder licht beschenen”(9:1) Eeuwen later mocht Zacharias mocht in de geboorte van zijn zoon en de aanstaande geboorte van Jezus de vervulling heel dichtbij zien komen: dia 3 “Dankzij de liefdevolle barmhartigheid van onze God zal het stralende licht uit de hemel zich over ons ontfermen en schijnen over allen die in duisternis verkeren, in de schaduw van de dood, zodat we onze voeten kunnen zetten op de weg van de vrede”.

Prachtig toch? Nou ja, prachtig? Zo prachtig is het allemaal niet, als je eerlijk bent, nog lang niet! O ja, er is voor en met de kerst licht genoeg, op straat, in je huis, in winkelcentra. Zelfs en misschien juist als corona ons nog beperkingen oplegt kunnen we het thuis wel gezellig maken.

Maar we weten allemaal wel dat al dat licht het donker waarin veel mensen zitten niet kan wegnemen en misschien juist wel schrijnend afkomt op wie zich juist rond de kerst extra eenzaam voelen, denk aan asielzoekers die hun familie in het thuisland waar oorlog is des te meer missen, aan mensen die niet rond kunnen komen en aan hun kinderen niet kunnen geven wat ze nodig hebben; en je zult maar psychisch of lichamelijk een wrak zijn en je hopeloos voelen of ernstig ziek zijn, of kampen met sombere gevoelens of in spanning leven over uitslagen van onderzoeken, of weinig bezoek krijgen, dan ervaar je maar weinig van licht. En misschien zie jij in jezelf en om je heen meer donkerheid dan licht. Het is goed daar oog voor te hebben, dat serieus te nemen, open te staan voor niet zo mooie verhalen, niet te gauw met mooie woorden en zomaar al te makkelijke oplossingen en schrale troost te komen, er voor elkaar te zijn, en vooral niet te vergeten wie kwetsbaar zijn, eenzaam, al langer tijd buiten beeld wat zomaar wordt tot uit het oog uit het hart.

Als alles duister is, wie ontsteekt in die duisternis een licht, een vuur? Een actuele vraag, zoals kan blijken uit het wereldwijd gedeelde en beroemde gedicht van Amanda Gorman, voorgedragen tijdens de inauguratie van de nieuwe Amerikaanse president Jou Biden, in een tot op het bot verdeeld land met scherpe tegenstellingen en veel problemen. Ze begint met diezelfde vraag die klinkt als een klacht: “Als het dag wordt vragen we ons af wanneer zien we ooit licht in deze eindeloze nacht?
Elk verlies dat we dragen, is een zee waar we door moeten waden. We trotseerden de buik van het beest. We leerden dat rust niet altijd staat voor vrede. En dat begrip, de waarde van wat recht is, niet altijd rechtlijnig is…” Toch blijft ze niet steken in het negatieve maar put hoop, hoor maar: “en toch, voor we het goed beseffen behoort de dageraad ons toe”. Waarvoor ze ook zich beroept op de Bijbel: “De Bijbel leert ons dat iedereen onder zijn eigen wijnstok of vijgenboom moet zitten. Zodat niemand hem nog bang kan maken.” Dat geeft hoop en moed en uitzicht!

Wij hebben Jesaja gelezen over licht voor mensen in een stikdonkere tijd en we hebben Zacharia horen zingen over stralend licht dat vanuit de hemel aangestoken zou worden op deze donkere aarde. Dan mogen we geloven dat alles wijst in de richting van Gods Zoon Jezus die op deze aarde is gekomen: “Want een kind is ons geboren en een zoon is ons gegeven” mocht Jesaja zo zeker aankondigen alsof het toen al was gebeurd, dat kon hij zo zeggen omdat God doet wat Hij belooft; Zacharias was na maanden zwijgen ook zover dat hij zijn gegroeide geloof kon uitzingen over stralend licht uit de hemel voor wie in duisternis leven, dankzij “de liefdevolle barmhartigheid van onze God”. We weten en mogen geloven en we hebben ervan gezongen dat Jezus dat licht is, reddend verschenen in onze wereld, licht in ons leven. Later heeft Jezus zelf dat gezegd, dat Hij daarvoor gekomen is. Zoals in Joh. 8: 12: dia 4 “Ik ben het licht voor de wereld. Wie Mij volgt loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft”. En zoals we in het adventsmoment hoorden, in Joh. 12: 46: “Ik ben het licht dat naar de wereld is gekomen, opdat iedereen die in Mij gelooft niet langer in de duisternis blijft”. Een lied wil ons bemoedigen en in beweging krijgen:
dia 5 “Waar de mensen dwalen in het donker, draai je om en zie het nieuwe licht Zie het licht dat God ons gaf in Jezus. Zie de mens die ieder mens verlicht. Want het licht is sterker dan het donker en het daglicht overwint de nacht. Zoek je weg niet langer in het duister. Keer je om en zie Gods nieuwe dag”.

Ja, dat is best een mooie oproep, maar…heb je wel goed gehoord wat Jezus zei: als jij Mij volgt loop je niet meer in het donker maar in het licht…en dan heb je licht dat leven geeft: voor jezelf maar ook om naar anderen uit te stralen en aan anderen uit te delen … waar de Bergrede naadloos op aansluit als Jezus daar tegen wie Hem volgen zegt: “Jullie zijn het licht voor de wereld”. U dus ook, en jij, en ik… Als je licht bent gaat dat opvallen en mogen anderen ook profiteren van je uitstraling.
En dus komt het als een vraag op u en jou en mij af, vanuit dat mooie lied: “Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur” : wie doet dat? Het is te makkelijk om dan als antwoord te geven: dat kan God alleen, en God heeft dat gedaan door Jezus geboren te laten worden en in Hem zijn licht aan te steken op aarde, wat natuurlijk helemaal waar is maar als Jezus dan zegt dat wie Hem volgt dat licht zal gaan verspreiden, dan is dat een uitnodiging en een opdracht, zoals in dat stukje Bergrede dia 6: “Je steekt geen lamp aan om hem vervolgens onder een korenmaat weg te zetten, je zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is. Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, zodat zij jullie goede daden kunnen zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel”.

Als alles duister is – om je heen, in het leven van je broer of zus, je kind, je kerkgenoot, je buurman, je collega, die vluchtelingen ver van je warme bed, die dakloze zonder zo’n geriefelijk huis, die wereld in verwarring, hoe kun je dan voor hem of haar, voor hen, dat licht van Jezus laten schijnen, dat vuur aansteken van Gods liefde als een sprankje hoop? Ik kan het vanmorgen niet concreet invullen voor u en jou, voor mezelf vind ik het al lastig; maar denk erover na en heb het erover met elkaar, zeker ook richting de kerstdagen en straks weer een nieuw jaar: voor wie zou ik een lichtje kunnen aansteken, iets van Gods liefde laten zien, en hoe dan…hoe kunnen we samen echt hart voor Loenen hebben.. en voor Baambrugge natuurlijk ook…en voor Abcoude, Weesp, Vreeland, Nieuwer ter Aa…. voor hem of voor haar dichtbij of van verder weg….

Tegelijk zijn er al best veel mooie dingen die gedaan worden, om dat vuur dat is aangestoken brandend te houden en aan mensen die veel donker ervaren wat licht en warmte te bieden, al kunnen wij niet alles wat er is aan narigheid en wanhoop bij hen weg halen – dat kan God alleen. Wat wel kan met Gods hulp is wat Paulus schrijft aan gelovigen in Filippi, die stad vol heidendom maar tegelijk de eerste stad waar in Europa Jezus bekend werd en geloof vond – Paulus schrijft in Filippenzen 2: dia 7 “Doe alles zonder morren en tegenspreken, opdat u zuiver en smetteloos bent, onberispelijke kinderen van God te midden van een verdorven en ontaarde generatie, waartussen u schittert als sterren aan de hemel. Houd daarbij vast aan het woord dat leven brengt”.

Nog eens, dan lijkt dat klein en onooglijk, en wij zijn lang niet altijd zulke lichten. We moeten ook wel goed lezen en goed luisteren, naar waar die lofzang van Zacharias op uitloopt. Niet op een soort schijnwereld waarin het allemaal mooier lijkt dan het waar is. Een uitlegger wijst erop dat Zacharias niet zegt dat alles nu al “zon en vrede wordt”. Zacharias zegt wel dat we dankzij Gods ingrijpen, Gods omkijken naar een wereld in nood, naar u en naar jou, onze voeten kunnen zetten op de weg van de vrede, de vrede met God en dan ook vrede in ons hart en vrede met elkaar. Vrede die nog geen feit is helaas, zelfs niet in eigen omgeving, zelfs niet altijd in ons eigen leven maar wel mogelijk wordt. De vraag is of onze voeten in de goede richting gaan. Of we leven in het licht van Jezus die zei dat als je Hem volgen wilt, je niet langer in de duisternis hoeft te leven, of we de weg gaan die Gods Geest ons wijst.

De vraag is dus of we echt er vertrouwen in hebben – met alle twijfels en vragen en in een onzekere en zelfs gevaarlijke wereld – dat bij God alle dingen mogelijk zijn. Zelfs een nieuwe wereld waar recht gedaan wordt en blijvende vrede zal wonen. Omdat midden in deze heftige wereld een kribbe heeft gestaan en ook een kruis en zelfs daarna een open graf. Omdat God ook naar ons omkeek en Jezus voor mensen in het donker -en dat zijn wij allemaal – naar déze aarde kwam. En zijn vuur ontstak.

Het slot van dat gedicht waarmee ik begon eindigt zo: “Als het dag wordt zeggen we de nacht vaarwel, vurig en zonder vrees. De nieuwe dageraad bloeit open nu wij hem bevrijden. Want het licht blijft altijd schijnen Als je maar de moed hebt het te zien. Als je maar de moed hebt het te zijn. ‘

Alle reden om met dat andere mooie lied te blijven zingen en bidden:
dia 8 Jezus, U bent het licht in ons leven,
laat nimmer toe dat het duister tot mij spreekt.
Jezus, U bent het licht in ons leven,
open mij voor Uw liefde.
amen

Taizé- Dona la pace – Geef vrede, Heer, aan wie vertrouwen op u
Dona la pace, Signore, a chi confida in te. Dona la pace, Signore, dona la pace.

1x enkelstemmig
2x vierstemmig
2x met gebeden erdoorheen

Gemeentegebed door Marleen

Collecte

Kindermoment en kinderlied ´Goed nieuws´

Taizé – Als alles duister is
Als alles duister is,
Ontsteek dan een lichtend vuur
Dat nooit meer dooft,
Een vuur dat nooit meer dooft.

Zegen

De Heer is voor je om je de juiste weg te wijzen
De Heer is achter je om je in de armen te sluiten
en je te beschermen tegen gevaar
De Heer is onder je om je op te vangen als je valt
De Heer is in je om je te troosten als je verdriet hebt
De Heer omkleedt je, met vreugde en liefde
Want zijn zegen ligt op ons, vandaag, morgen, in eeuwigheid.

Amen