liturgie toerustingsdienst zondagmiddag 8 januari 2017
welkom
zingen: Gz. 165 GK ‘Machtig God, sterke Rots’
we worden stil voor God
votum en groet
zingen: Ps. 127: 1-4 ‘Wanneer de HEER het huis niet bouwt’
gebed
Schriftlezing: Matt. 19
zingen: Gz. 45: 1,2 GK ‘Laat de kind’ren tot Mij komen’
dia 1
verkondiging zondag 39 ‘Goed voorbeeld doet goed volgen’
zingen: Ps. 71: 9,10 GK ‘Uw grote daden zal ik prijzen
geloofsbelijdenis
zingen: Ps. 71: 11,13 GK ‘Ten hemel reikt voor ieders ogen
gebed
collecte
slotzang: Gz. 442: 1-4 LB ‘Jezus, ga ons voor’
zegen
amen: Gz. 456: 3 LB ‘Amen, amen, amen
—————————————————————————————————————–
Gemeente van onze Heer Jezus Christus,
dia 2
Goed voorbeeld doet goed volgen.
Waarbij het vooral gaat vanmiddag over vooroplopen en volgen, leiding geven
en je laten leiden, en dan speciaal met het oog op ouders en kinderen, maar ook in het algemeen ouderen en jongeren, over opvoeding en over je eigen weg zoeken.
In dat kader staat natuurlijk ook dat vijfde van de tien grondregels van Gods rijk waar van kinderen gevraagd wordt ouders te respecteren maar ook in meekomt dat je als ouders en anderen met een leidinggevende taak dat je ook respect afdwingt en dat je niet alleen opvoedt met strenge of slappe woorden maar zelf het goede voorbeeld geeft , dat je niet irriteert maar inspireert, dat je de weg wijst en zelf die weg ook gaat.
Heel actueel, b.v. terugkijkend op al die ongeregeldheden rond oud en nieuw, wat veel discussie losmaakt over hoe je dat aanpakt, met terecht veel nadruk daarop dat het thuis beging, bij de opvoeding, maar dat ouders dan wel het goede voorbeeld moeten geven, als het gaat over drank b.v., omgaan met vuurwerk, respect hebben voor politie en hulpverleners – want slecht voorbeeld doet heel vaak slecht volgen.
dia 3
Je vader en moeder eren, dan denk je als kind, als jongere, kort door de bocht aan gehoorzamen – en ook wel terecht: doen wat je ouders zeggen, respect voor ze opbrengen, niet altijd dwars zijn als een deur, en geen grote mond als je iets niet aanstaat, en vooral: goede raad niet in de wind slaan en denken dat je alles beter weet – wat je kunt doortrekken naar docenten, de chef op het werk, naar die politie of die hulpverleners op straat – want God wil geen chaos maar vrede..
Zomaar komen dan dwarse gedachten naar boven of we noemen zoveel situaties die moeilijk zijn – thuis, op school – of er komt na zoveel jaar op eigen benen veel van vroeger naar boven, dat zo mooi niet was, of we worden keihard geconfronteerd met gebrokenheid – in je eigen huwelijk of dat van je ouders – in relaties: die moeizame verhouding of zelfs breuk met vader en moeder, broer of zus, zoon of dochter.
Hoe kun je nog: respect, geduld….?? en wat als de overheid het zelf laat afweten, als ‘de politiek’ niet luistert naar de burgers, als die agent je onterecht staande houdt?
Goed voorbeeld doet goed volgen.
Een uitdrukking die ook vragen oproept. Want moet je als kind klakkeloos je ouders volgen? Lopen in het platgetreden paadje van de vorige generatie of generaties?
En geven wij als ouders en ouderen niet ook veel slechte voorbeelden aan jullie jongeren…..waarvan de bijbel zelf zegt: doe hun dat niet na en breek met die verkeerde gewoonte..!? Soms misbruiken ouders zelfs hun positie en hun macht …..en zelfs hun eigen kind…..en hoe kun je dan ooit nog die ouders respecteren?
De afbeelding op de beamer gaat over niet mensen volgen – ouders, leiders, voorgangers in de kerk – maar over Jezus volgen en in zijn voetstappen willen lopen.
Samen zijn we op stap, u als ouder of oudere, jullie als kind of jongere -achter Jezus.
dia 4
Geen makkelijke weg. Daar komen we wel achter. Maar wel de weg waarop je goed uitkomt. De moeite waard om ervoor te kiezen. Goed voorbeeld doet goed volgen!
dia 5 Goed voorbeeld doet goed volgen:
1. waar gaat dat heen?
2. hoe kom ik daar ooit?
3. het is echt de moeite waard!
dia 6 1. Waar gaat dat heen?
In het hoofdstuk dat we samen hebben gelezen – Matt. 19 –
komen we ook het vijfde gebod tegen: eer je vader en je moeder.
Dat is als die jongere bij Jezus komt met zijn serieuze vraag:
wat voor goeds moet ik allemaal doen om het eeuwige leven te krijgen?
Jezus zegt dan eigenlijk dat hij Hem naar de bekende weg vraagt:
als je het eeuwige leven wilt binnengaan, moet je je houden aan Gods geboden,
en een van die met name genoemde geboden is dat over het eren van je ouders.
Nou laat ik even die jongen en zijn vraag voor wat die zijn….en ook dat we niet de hemel kunnen verdienen door b.v. je ouders te gehoorzamen.Waar het me nu om gaat is dat de Heer duidelijk aangeeft waar Gods geboden goed voor zijn – dat je eraan houden goed voor je is. Zoals Mozes al zo vaak had mogen zeggen: God wil dat het goed met jullie gaat.En juist met dat vijfde gebod de belofte meekomt van lang en gelukkig leven in het land dat God zijn volk geeft – wij mogen dat zien doorlopen via de Here Christus naar eeuwig leven op een nieuwe aarde: wil je gelukkig worden, doe dan wat God wil. Daarmee hebben we meteen de rode draad te pakken die door heel dat hoofdstuk Matt. 19 heenloopt. Op het eerste gezicht zijn het los van elkaar staande verhalen en uitspraken. Kijk je er wat langer naar, dan zie je de samenhang: het hemelse rijk van God waar de Here Jezus ons samen brengen wil en waar Hij met ons naar op weg is.
Ik loop nog even met zevenmijlslaarzen dit hoofdstuk door met die draad in handen.
Het eerste best moeilijke stuk onderwijs van Jezus over huwelijk en echtscheiding
loopt erop uit en heeft die blikrichting: wie zichzelf heeft leren verloochenen en bereid is af te zien van eigen ambities en bevrediging van eigen verlangens,en het ervoor over heeft desnoods in eigen vlees te snijden, te vechten voor je huwelijk,vanwege de toekomst in het koninkrijk dat eraan komt – die verliest niet maar wint.
God heeft vanaf het begin het huwelijk gegeven en het gezin bedoeld om ons te helpen onderweg tijdens de lange reis door dit leven naar zijn rijk. En dus wil de Here dat je als je getrouwd bent, juist daar elkaar bij ondersteunt. In het huwelijksformulier staat heel mooi dat getrouwden elkaar zullen helpen op weg naar het eeuwige leven. Je hebt getekend voor een spannende en ook schitterende huwelijksreis!
En samen op weg naar die toekomst, laat je elkaar niet zomaar vallen!
Voor deze reis geldt toch wel heel sterk: samen uit samen thuis….met je Heer.
Vaders en moeders, daarvoor kreeg u ook kinderen, en de taak ze op te voeden.
Dat hadden die vaders en moeders die met hun peuters en kleuters bij Jezus kwamen, heel goed begrepen: ze wilden dat Hij hun zou zegenen en voor hen zou bidden. Natuurlijk wil je graag dat je zoon of dochter goed terecht komt later,dat je kinderen straks op eigen benen kunnen staan en goed hun brood hebben. Daar heb je veel voor over. Dat mag ook best het nodige geld kosten. Daar heb je misschien veel zorgen over en slapeloze nachten: komt dat wel goed? Maar als het hoogste ideaal is hier op aarde een goed bestaan: huisje, gezinnetje, autootje- en als jullie daar vooral op uit zijn: een goeie baan, flink geld verdienen, een mooi huis – en ja, aan het eind wel in de hemel komen natuurlijk, gaat het net als met die rijke jongen. Jezus zag hem met tranen in zijn ogen gaan: hij kon niet mee, hij had teveel bagage.
dia 7
Goed voorbeeld doet goed volgen, heb ik als thema boven de preek gezet.
Dat goede voorbeeld mogen jullie verwachten van vader, van moeder, en ook
van je opa en oma als je die nog hebt, en van de andere volwassenen in de kerk.
Je kinderen bij Jezus brengen, dat doe je niet alleen door over Hem te vertellen
en je kinderen mee te nemen naar de kerk en ze naar cat. en vereniging te sturen..
het allemaal goed en belangrijk en het kan helpen om de weg te vinden achter Jezus aan. Maar laten zien dat je zelf op die weg wilt lopen, en dat je daar alles voor over hebt. Dat je daar samen voor gekozen hebt als man en vrouw, vader en moeder,
en dat je er alles aan doet om met hulp van de Heer elkaar en de kinderen erbij te helpen. Dat je als vader, als moeder, de Here liefhebt en ook omkijkt naar mede-gelovigen. Dat niet het hoogste doel in het leven is werken, geld en bezit, vakantie, uitgaan…maar bezig zijn in dienst van de Here en dienend naar andere mensen toe.
Dat je daar ook waar nodig offers voor over hebt: je wilt toch met je Heer mee?
Dat je de kerk van de Here een warm hart toe draagt en je inzet in de gemeente….
dat je ook de vragen van je kinderen serieus neemt en de tijd neemt om te praten…
en niet je er van af maakt met dooddoeners: dat hoort gewoon niet, ik wil het niet, punt uit..dat je positief in het leven staat in plaats vooral veel kritiek te spuien of uit te stralen, b.v. naar de overheid of naar mensen die anders zijn, of naar wat gebeurt in de kerk – je kind voelt feilloos aan als jijzelf het allemaal niks vindt en dat uitstraalt.
Ik hoorde eens iemand zeggen dat je als ouders als het goed is het niet maar alleen te vertellen hebt thuis – denk erom dat je doet wat ik zeg! – maar vooral je kinderen veel te vertellen hebt, over de Heer, over wat Hij doet en wil. Zeg maar: dat je als kinderen ervaart dat je samen als gezin op reis bent – achter je Heer Jezus aan, en naar die prachtige toekomst straks op een nieuwe aarde. En dat je of je nu oud of jong bent, vader of moeder, zoon of dochter, het geen dag alleen redt en geen dag zonder de hulp van God kunt. Daar samen om bidden, heel direkt en in gewone woorden, bindt samen, maakt een indruk die je als kind nooit vergeet: vader, moeder, geloofde heel echt, had ook zijn fouten, haar zwakke punten,maar je merkte aan alles dat ze het meenden en dat ze er voor gingen…..
Goed voorbeeld doet goed volgen – wat voor voorbeeld geven wij, waar leven wij voor – en wat geven we door? – en hoe kunnen we jullie helpen op jullie weg?
Die weg niet als het platgetreden paadje vanje ouders of de ouderen, maar die weg die je zelf mag zoeken, als het kan samen met je ouders en anderen om je heen,
hopelijk niet alleen maar met je Vader in de hemel, en naar het voorbeeld van Jezus.
dia 8 2. maar hoe kom ik daar ooit?
Het klinkt misschien allemaal heel mooi en ideaal – zo zou het moeten.
U zegt misschien bij uzelf: hij heeft makkelijk praten, hij moest eens weten.
Jullie denken misschien wel: maar mijn ouders dan….bij ons thuis gaat dat zo niet…
Zelf weet ik trouwens ook best hoeveel haken en ogen en tegenkrachten er zijn.
Nou, Jezus’ eigen eerste leerlingen komen er rondweg voor uit: maar beste Meester, als God zo de puntjes op de i zet, dan wordt het toch niks! Neem die puntjes op de i van het huwelijk en van het zevende gebod. In die tijd kende het huwelijk ook al de uitlaatklep van de echtscheiding: al in de wetgeving van Mozes werd geregeld dat je officieel een scheiding kon regelen – en dat functioneerde in die tijd waarin vaak de familie je huwelijk regelde als een stok achter de deur – met name voor de vrouw – om extra haar best te doen om de liefde van haar man te verdienen – anders kon hij je op straat zetten en je terugsturen naar je eigen familie – je was alles kwijt en haalde ook schande over je. Terwijl de man van zijn kant niet zomaar z’n vrouw kon wegsturen: hij moest er eerst goed over nadenken en goede redenen kunnen opschrijven.
Maar als de Heer Jezus hierover aan de tand wordt gevoeld – met de bedoeling Hem te kunnen beschuldigen van ingaan tegen de wet van Mozes – grijpt de Heiland terug naar het begin: God die man en vrouw schiep en die het huwelijk instelde als een band voor het leven – die de mens niet mag doorsnijden: liefde is opdracht en trouw moet blijken. Dat het vaak anders gaat: daar mag je nooit je bij neerleggen. dat is vanwege de zonde. Net zo goed dat allerlei scheefgegroeide verhoudingen en kapotte gezinnen nooit als bijna normaal maar geaccepteerd kunnen worden: zo is het niet bedoeld.
Nou, dan kun je de reactie je voorstellen van Jezus’ eigen discipelen – die ook uit gezinnen kwamen en van wie de meesten zelf getrouwd waren… en die ook hun ogen niet in hun zak hadden en wisten van heel wat gebrokenheid: nou, dan kan een mens maar beter niet trouwen, stel je voor dat het fout gaat en dat je je leven lang opgezadeld zit met een heleboel ellende en ruzie thuis, dat je erachter komt dat die vrouw of die man toch niet de ware voor je is….. als je iemand anders ontmoet met wie je pas echt gelukkig zou kunnen zijn… Is dan het huwelijk niet een veel te grote stap en een levenslang keurslijf? Nou, en neem het krijgen en opvoeden van kinderen….als kinderen van God. Wat een verantwoordelijkheid, zeker in deze tijd met zoveel dat op jongeren afkomt en trouwens ook op ouders en ouderen: wie durft het nog aan? Laat staan dat wij als ouders, als volwassenen, voorbeeld-ig zouden moeten zijn, dat in wat wij zeggen en vooral doen en laten iets van God te merken valt: wat komt daarvan terecht, staan we niet vaak de kinderen in de weg? Hoe kunnen we als generaties met alle verschillen toch samen op weg blijven? dia 9
Maar het is nog breder: hoe kom ik zelf, en hoe komt u en kom jij, in Gods rijk?
Wie herkent zichzelf niet in die serieuze vrome jongen die echt dacht dat hij Gods wil deed en die zelfs nog een stap harder wilde lopen: wat moet ik nog meer doen om er te komen – maar die toen het erop aan kwam, de laatste beslissende keus niet durfde maken: hij ging maar weer, als dit er allemaal aan vast zat: loslaten waar hij aan vast zat…..En dan de Heiland, met pijn in zijn hart: hoe moeilijk voor een rijke Mij te volgen – op die weg die juist de weg is van loslaten, nee tegen jezelf zeggen, een kruis dragen. Zeg nou zelf: voelt u niet met die jongen mee? alles opgeven voor Hem, wil ik dat wel? En jij dan? Stel dat de Heer tegen je zei: je mag met me mee, graag zelfs – maar dan kunnen al die spullen niet mee, en dan mag je wel afvragen of die vrienden je niet in de weg staan, of je niet wel erg veel tijd in je werk stopt ten kosten van je gezin en je sociale contacten, of je niet wel erg veel geeft om geld…
wat zou je dan zeggen….en vooral doen? Wie durft dat Voorbeeld – Jezus – volgen?
Weer die leerlingen van Jezus die het haarscherp aanvoelden: wie redt het dan ooit? En Jezus stelt ze niet gerust door zijn eisen af te zwakken: nou ja, zo zwaar is het ook niet, ik chargeer natuurlijk, en in de praktijk valt het allemaal best wel een beetje mee….. nee: Hij zegt zonder er doekjes voor het bloeden om te winden: dit redt geen mens. Waar die jongeman net achter was gekomen en een voorbeeld voor was: vanaf dat ik een kleine jongen was heb ik altijd goed en vroom geleefd –
maar toen het echt op gehoorzaam volgen en Gods wil doen aankwam, bleef hij nergens. Dat is met u en jou niks beter: als het gaat om de opvoeding, om voorhouden en voorleven. als het gaat over je ouders respecteren en ter harte nemen wat ze zeggen, als zelfs met de beste bedoelingen het maar niet lukt thuis en in de klas, als je het wat je ook probeert maar niet goed krijgt met vader of moeder of in de familie, als de werksfeer zo is verziekt dat met al je inzet het steeds weer op een conflict uitdraait, dat het maar niet lukt met die moeilijke buren: Heer, we redden het niet, wie kan ooit voldoen aan uw eis en eer? dat is mens-onmogelijk!
Gelukkig dat de Heer dat allemaal weet. Gelukkig dat we het niet alleen hoeven te doen. Dat wat bij mensen en voor ons onmogelijk is, toch mogelijk kan worden door Gods kracht. Dat God zijn eigen Zoon ervoor op het spel zette, Hij die altijd en in alles Vaders wil deed. Die mensen bereid maakt om zich te geven aan Vaders dienst. Zijn voorbeeld te volgen!
dia 10 3. Dat is echt de moeite waard!
Jezus bemoedigt zijn leerlingen die veel voor Hem over hadden en hadden opgegeven. Hij stelt iedereen die in Hem gelooft en Hem wil volgen, meer dan wie of wat ook maar – een rijke toekomst in het vooruitzicht: nu al een voorproefjen op het goede leven zoals het bedoeld is – Otisch: lang leven in het beloofde land dat God gaf aan zijn volk, en voor ons dat we zegen ervaren en tot zegen mogen zijn, en dat we straks op een nieuwe aarde met Jezus mogen regeren,en tot bloei mogen komen.
Dat vraagt wel vertrouwen in Hem en in wat Hij belooft – want een mens is geneigd te reageren met:hier weet je wat je krijgt en wat het zal worden moet je maar afwachten, ik speel liever op safe – dat was die jongeman met al zijn geloof maar vooral: met al zijn bezit en zekerheden vlakbij. Maar de Heer verzekert ons ervan, en het garantiebewijs is getekend met zijn eigen bloed: ga nou maar met Mij mee, en neem je kinderen vooral ook mee – jullie willen toch wel? – en reken er maar op dat het fantastisch wordt: zonder ook maar één scheurtje of wanklank.
Het vijfde gebod – dat vooral is: vader en moeder volgen achter de Here Jezus aan – lokt aan met een grootse belofte: lang leven (eeuwig leven zelfs) samen, samen met God. De moeite waard toch om erom te bidden, en met Gods hulp aan te werken? Samen?!
amen