Liturgie morgendienst zondag 30 oktober 2016
votum en groet
zingen: Ps. 127: 1-4
wet van God (Deut. 5 en 6)
zingen: Ps. 119: 3,15
gebed
bediening van de doop aan Collin Mattias van Dijk
doopsformulier
dooplied (Sela)
In het water van de doop,
zien wij hoe God zelf belooft,
dat zijn Naam voorgoed aan ons verbonden is.
Water dat getuigt en spreekt,
van de hoop die in ons leeft,
dat Gods liefde voor ons niet veranderd is.
Eén met Christus in zijn dood,
gaan wij onder in de doop,
overtuigd dat er bij Hem vergeving is.
Eén met Christus, ingelijfd,
staan wij op van schuld bevrijd,
in een leven dat voorgoed veranderd is.
Met de Heer begraven en weer opgestaan,
om voor Hem te leven, Jezus’ weg te gaan.
Uit het water van de doop,
putten wij geloof en hoop,
dat Gods trouw en liefde blijvend is.
Dat Gods trouw en liefde blijvend is.
In zijn lichaam ingelijfd:
Christus’ kerk die wereldwijd,
is geroepen om een beeld van Hem te zijn.
Mensen overal vandaan,
die de weg van Christus gaan,
om vernieuwd voor Hem te leven, vrij te zijn.
Reinig ons, vernieuw ons leven Heer.
Heilig ons, en vernieuw ons leven Heer.
Prijs de Vader, prijs de Zoon en heil’ge Geest!
Prijs de Heer met al wat leeft en adem heeft!
Wat een liefde, wat een hoop!
U verzegelt door de doop
dat ons leven bij U veilig is.
Dat ons leven bij U veilig is.
na de doop: Opwekking 518
Heer, U doorgrondt en kent mij
mijn zitten en mijn staan
en U kent mijn gedachten,
mijn liggen en mijn gaan.
De woorden van mijn mond, o Heer,
die zijn voor U bekend
en waar ik ook naar toe zal gaan,
ik weet dat U daar bent.
Heer, U bent altijd bij mij
U legt uw handen op mij
en U bent voor mij
en naast mij
en om mij heen.
Heer, U bent altijd bij mij
U legt uw handen op mij
en U bent voor mij
en naast mij
en om mij heen,
elke dag.
Heer U doorgrondt en kent mij
want in de moederschoot
ben ik door U geweven;
U bent oneindig groot
ik dank U voor dit wonder, Heer
dat U mijn leven kent
en wat er ook gebeuren zal,
dat U steeds bij mij bent.
dankgebed
Schriftlezing: Nehemia 8
zingen: Ps. 30: 3,7
verkondiging: Neh. 8: 9-12 ‘Vier je Bijbel’
zingen: Ps. 150: 1,2 Levensliederen
1. Zing het uit en prijs de HEER!
Prijs God, geef hem alle eer!
In de tempel waar hij woont,
in de hemel waar hij troont.
Prijs zijn koninklijke hoogheid!
Prijs hem om zijn scheppingsmacht.
Prijs hem om zijn zeggingskracht.
Prijs zijn grenzeloze grootheid!
2. Dans! De toon is nu gezet.
Prijs hem, ramshoorn en trompet.
Prijs hem, snaren, harp en luit.
Prijs hem, tamboerijn en fluit.
Prijs hem, klinkende cimbalen.
Prijs hem, bekkens: vol geluid!
Prijs de HEER en zing het uit
alles wat kan ademhalen!
gebed
collecte
zingen: Gz. 161: 1-4
zegen
amen: Ps. 73: 10 Levensliederen
Bij U te zijn geeft zekerheid.
God is mijn ziel en zaligheid!
Van Hem vertel ik onomwonden.
In Hem heb ik mijn rust gevonden.
Eer aan de Vader en de Zoon,
eer aan de Geest die in ons woont.
Hij redt ons, Hij is onze Heer.
Drie-enig God, aan U de eer!
Gemeente van onze Heer Jezus Christus,
Nationale Bijbelzondag. Als het goed is blijft het niet bij die ene zonda.
Want de Bijbel staat als het goed is elke zondag centraal, en nog beter:
de Bijbel gaat ook op andere dagen van de week open, aan tafel, of voor we gaan slapen, of tijdens een andere moment op de dag – stille tijd – en we komen ook regelmatig bij elkaar rond de Bijbel als gelovigen.
En daar worden we dan als het goed is blij van, en zijn we dankbaar voor, ook al staan er in de Bijbel ook moeilijke dingen en scherpe woorden, die schokkend zijn, ons onrustig kunnen maken, boos soms,
of verdrietig, maar altijd bedoeld om ons bij God te brengen of te houden, want Gods woorden zijn Gods reddende kracht voor wie geloven – dat schrijft Paulus in het begin van zijn Romeinenbrief.
Kijk, en daarom is dat thema van de Bijbelzondag 2016 best goed
Gekozen: ‘’ Vier je Bijbel! Wees blij met dat bijzondere boek, want:
wees blij met je God, die van je houdt en graag vergeeft, wees blij
dat je Hem mag kennen en Hem kunt liefhebben als je Vader, en
geef dat door en leef dat voor aan je kinderen, elkaar, en anderen.
Vandaar dat Ezra en Nehemia en de levieten daar in Jeruzalem
tegen de mensen die daar bij elkaar waren, konden zeggen: “Wees
niet bedroefd, want de vreugde, die de HEER geeft, is je kracht”.
Lees dat wel goed, er staat niet dat je altijd maar blij kunt en moet zijn.
Zo van: altijd blijven lachen, wat er ook gebeurt, een christen huilt niet.
Blij waren de mensen die daar bij elkaar waren, juist niet, en met reden – erwas genoeg om over te klagen en bezorgd over te zijn en om te huilen, en dan krijgen ze niet horen dat het allemaal wel meevalt en dat er geen reden is om te huilen, maar wel dat de vreugde die de HEER geeft, hun kracht is. Dat je ook met je sores en ook met je zonden en je wonden bij God terecht kunt en dat je dan mag rekenen op zijn liefde en aandacht, en zijn zegen. Maar juist ook daarom en des te meer: niet verdrietig zijn, maar een feest. En dat – in de lijn van de tekst en deze dienst – omdat God zo goed is.Dat is wat we vieren in deze dienst, en we vieren het elke zondag, en als het goed is, geeft dat je leven als christen, als kinderen van God, kleur, en is dat de uitstraling die we hebben als kerk.
Terecht als daarom het Nederlands Bijbelgenootschap aan ons vraagt:
“willen jullie met ons meevieren dat we dat bijzondere boek hebben, dat we er in vrijheid uit kunnen lezen, over kunnen nadenken, mee aan de slag kunnen gaan?”- vrijheid die uitnodigt om er gebruik van te maken, om er dan ook uit te lezen en over na te denken en er mee aan de slag te gaan. Ja, en dat vooral vanuit dat positieve van er blij mee zijn en blijdschap voorgeven en doorgeven – allereerst thuis, aan elkaar en je kinderen, en dan ook met elkaar als gemeente, en naar anderen om ons
heen toe.
Ik denk vandaag aan u als ouders van Collin, aan ons volwassenen:
dat we laten merken dat het gewoon fijn is, een feest, om zo’n God te hebben die om mensen als wij zijn geeft, en die deze geschonden wereld redden wil. En: dat het geweldig is een boek te hebben als zeg maar Gods liefdesbrief waarin iedereen die erin leest of eruit hoort zich aangesproken mag weten. Aangesproken door een God die als een Vader zijn kinderen liefheeft. Dat we de Bijbel niet af en toe pakken uit gewoonte, omdat we dat gewend zijn en dat natuurlijk zo hoort, maar
omdat we er blij mee zijn en graag lezen en horen wie God voor ons is.
Ja maar, dat lijkt toch wel in strijd met wat we net gelezen hebben, over
zeg maar urenlang Bijbellezen waar de mensen die erbij waren, niet vrolijk van werden maar juist door in tranen zijn uitgebarsten – ze vierden niet hun Bijbel maar ze gingen in de rouw en ze waren er ondersteboven van. Het is dat Ezra en Nehemia en de Levieten hen uit die stemming halen,anders was het een trieste dag geworden, en was het feest in het water gevallen.
Terwijl de dag juist zo mooi begonnen was, hopelijk is dat jullie opgevallen. Er staat dat de mensen bij elkaar waren op dat grote plein in Jeruzalem, aan de priester-schrijver Ezra vroegen om het wetboek van Mozes te halen, de torah – misschien vooral het boek Deuteronomium – en daaruit voor te lezen. Er staat bij dat het op de eerste dag van de zevende maand was, de maand Tisjri – en dat was in die tijd de eerste dag van het jaar – dus nieuwjaarsdag.
Prachtig als mensen spontaan vragen: pak de Bijbel, en lees ons eens voor wat God ons te zeggen heeft en van ons vraagt – ook dat komt mee in dat thema van vandaag ‘vier je Bijbel’- niet als een moeten maar omdat het zo’n mooi boek is. Mooi als dat thuis de sfeer is en in de kerk: geloven en over God horen en praten als blije mensen met een liefdevolle God, en niet als strenge zure mensen die het allemaal zo goed weten en het elkaar en anderen wel eens zullen vertellen.
Mooi als je kinderen merken – bij alle verschillen die er kunnen zijn en discussies en kritische vragen die bij groter groeien horen, dat je als ouders positief in het leven en in het geloof staat, en open bent voor die vragen en die verschillen, en dat ze merken dat je niet gelooft uit angst of omdat het zo hoort, maar omdat je er blij mee bent en er steun aan hebt, en dat je dat zo graag ook aan hen gunt.
Het was bijzonder dat ze daar op dat plein spontaan naar de Bijbel vroegen. Ezra haalde de boekrol meteen tevoorschijn en begon eruit te lezen, en het werd om zo te zeggen een lange zit – nee, urenlang staan– voor mannen en vrouwen en ook oudere kinderen: “aan iedereen die in staat was het te begrijpen”, en er was aandacht: “allen luisterden
aandachtig naar het boek van de wet”.
Ja, en wat ze hoorden – misschien voor het eerst na heel veel jaren, of voor het eerst in hun leven – blijkbaar had de Bijbel heel lang onder het stof gelegen- maakte heel veel indruk en maakte heel veel los, veel emotie, veel verdriet. Dat was vooral omdat ze zich nu pas realiseerden dat de ellende die achter hen lag, van de ballingschap, het puin, de onderlinge spanningen, gevolg waren van hun ongehoorzaamheid en hun leven tegen Gods geboden is.
Zoals ook bij ons kan gebeuren, dat de Bijbel een spiegel is waarin je naar je eigen leven kijkt en kijkt naar wat in de wereld om je heen gebeurt, en je beseft hoe anders God het bedoeld heeft en wat wij met elkaar verknoeien. Dan is af en toe schrikken heilzaam en leidt dat hopelijk tot verandering. De apostel Paulus schreef: ”Er bestaat verdriet waar God blij mee is. Zulk verdriet zorgt ervoor dat mensen hun leven veranderen. Daar krijgen ze geen spijt van. Want het heeft als gevolg dat ze gered worden” (2 Kor.7:10).
Kijk, en daar is het God om begonnen, om die redding en het goede leven. We zongen: “maakt korte tijd zijn toorn u bang, zijn liefde duurt uw leven lang”. Daar is God Vader voor en daar ben je als mens met al je fouten kind voor. Als het goed is gaat het toch ook zo in een gezin: je bent soms erg boos op zoon of dochter – het komt in de beste gezinnen voor, ik kan er over meepraten, en iedereen die kinderen heeft, heeft zo zijn ervaring- maar liefde is zoveel sterker en daarom blijf je, als het goed is, niet boos maar wil je dat het gauw weer goed komt en dat je kind ervan leert en jijzelf ook trouwens.
Zo mogen we geloven en ervaren dat God niet boos blijft maar vergeeft.
En daarom verderop in diezelfde psalm: “U hebt mijn verdriet veranderd
in vreugde, ik huil niet meer maar ik ben weer vrolijk” – zo goed is God,
zoals een vader liefdevol zijn armen slaat om zijn kind omringt ons met
erbarmen God onze Vader, want wij van Hem, je blijft hoe dan ook zijn kind. Nou, en dat is waar de Bijbel vol van is en wat God ons wil meegeven enwat je mag doorgeven en voorleven aan je kinderen, en aan zoveel anderen, dat God goed is en dat God wil dat mensen gered worden en gelukkig zijn, dat we ook voor elkaars geluk geschapen zijn en elkaar zullen liefhebben.
Dan is het woord wet hier bij Nehemia ook niet een boek vol strenge regels maar torah=onderwijs, richtingwijzer, om wegwijs te worden door het leven en vooral ook om onder de indruk te raken van Gods werken van redding en vergeving. Ik las: “De Bijbel is het boek van de vreugde. Het Woord Gods staat midden in de werkelijkheid van leed en pijn, van smart en nood, maar dat alles wordt overstraald door de vreugde, het feest. De Bijbel begint met het feest van de schepping en eindigt met het feest van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Daar tussenin wordt het
feest gevierd uit dankbaarheid voor Gods grote werken als voorsmaak van de komende heerlijkheid”. Dan is het leven nu al goed.
Daarom konden die huilende mensen daar in Jeruzalem hun tranen drogen en uitbundig gaan feesten. Daar hoorde lekker eten en drinken bij, en ook delen met wie gebrek leden – want feest is voor samen en dan doe je er alles aan om iedereen te laten meedoen. Ook goed om uit dit verhaal mee te nemen, en er in onze tijd invulling aan te geven: denk aan mensen op of onder het minimum, denk aan vluchtelingen, aan de voedselbank, aan de inzameling van Dorcas deze week rond dankdag. En laten we ook in eigen gemeente er zijn voor wie ziek is of het moeilijk heeft.
Het werd een uitbundig feest, en ook het loofhuttenfeest werd weer gevierd. Waarbij weer uit de tora gelezen werd, elke dag: ze vierden weer hun Bijbel. Dat kunnen Joodse mensen wel, uitbundig feest vieren, en dat met de torah. Er is zelfs een speciaal feest voor: het heet Simchat Torah = vreugde der wet. De torahrollen worden uit de kast gehaald en dansend en zingend door de synagoge gedragen en kinderen zwaaien met vlaggetjes – er staat iets over op de handout, en achterop kun je er iets van zien, met hebreeuws en al.Zo doen wij dat niet maar de gedachte erachter is heel mooi: je Bijbel vieren.
“Wees niet bedroefd, want de vreugde die de HEER geeft, is uw kracht”.
Later herhaalt Paulus het: “laat de HEER uw vreugde blijven” (Filipp.4:4).
Dan kun je heel wat aan, zelfs zorgen en verdriet en verlies:de HEER is er altijd voor je, en voor je kinderen, en zijn liefde duurt jouw en hun leven lang, en zelfs nog langer: een eeuwigheid. Dan geldt het niet alleen voor een eerste dag van het jaar of van een week, en niet alleen voor de hoogtepunten in ons leven: “dit is een heilige dag, wees niet bedroefd”. Dat geldt dan van elke zondag en elke dag, en het is ook: weg van de negativiteit, houd op met somberen, vier samen dat we de Bijbel hebben, vier je geloof! En laten we doen waar het psalmboek op uitloopt en de Bijbel vol van is: “Zing het uit en prijs de HEER! Prijs God, geef Hem alle eer!” “Prijs de HEER en zing het uit alles wat kan ademhalen!”
amen