Zondag 10 Heid. Cat. : Groeien tegen de verdrukking in – Gods leiding en ons lijden (toerustingsdienst CGK-GKV)

Gemeente van onze Heer Jezus Christus
dia 2
Het gaat vanavond niet over afbraak maar over groei, over geloofsgroei.
Dat klinkt misschien verrassend of zelfs wat schokkend, want het zou toch
gaan over die grote vragen rond Gods leiding en het lijden van ons mensen?
Wat voor nogal wat mensen juist de laatste duw was weg van God en de kerk:
als er een God is die liefde is, waarom dan al dat lijden, dat kan ik niet rijmen.
En er zit vaak zoveel lijden en verdriet en pijn achter dat je er stil van valt.
Laten we het maar volop serieus nemen, goed luisteren en niet te gauw praten,
zeker niet met goedkope antwoorden vanaf de zijlijn en wat schrale troost.

Toch houden we dat thema overeind: groeien tegen de verdrukking in.
Want ik geloof vast dat God ook lijden en moeiten kan gebruiken voor die groei.
O nee, dat gaat niet vanzelf, en dat gaat met veel strijd en pijn en tranen.
Tegenslagen en klappen die je krijgt, kunnen ook zomaar de groei remmen.
Kunnen even zovele aanvallen zijn op je geloof….

Job heeft dat ervaren toen satan hem zo gemeen mocht aanpakken.
Het stormde en het spookte in hem: hoe kan God me dit nou aandoen?
Hij gooide het er in alle heftigheid uit: waar heb ik dit nou aan verdiend?
Zijn eigen vrouw wist het wel: neem maar afscheid van zo’n God….
Zijn eigen vrienden beschuldigden hem: jij knijpt de kat in het donker….

Ook Paulus kreeg het te kwaad bij zoveel dat hij juist om zijn geloof
en zijn trouwe dienst aan zijn Heer moest meemaken en dat hem dwars zat:
een engel van de satan die zo leek het ongestraft kon losbeuken op hem –
en dan zit de twijfel vlakbij: waar is dit goed voor, kan dat niet anders?
Zomaar krijg je zoveel voor je kiezen dat je zo kwetsbare geloof
gaat kwijnen en zelfs in de knop wordt gebroken – satan wil niets liever.
U kunt er vast wel voorbeelden van noemen, hebt er ervaring mee,
dat zorgen en moeiten, verdriet, teleurstellingen, op je drukken en ook
zomaar je geloofsvertrouwen kunnen wegdrukken of ondermijnen.

Vanavond willen we met elkaar gaan zien dat God graag wil dat we groeien
en dat daaraan alles, ook kwaad en lijden – en zelfs satan! – moet meewerken.
We gaan straks zingen dat de rechtvaardige groeit als een palmboom.
dia 3 – zo staat dat in Psalm 92
Van de palmboom wordt gezegd dat hij het beste groeit tegen de druk in.
Ik las: “de slanke altijdgroene boom, die niet knakt door een windstoot of bezwijkt onder het gewicht, maar zich alleen gracieus buigt, kan een treffend voorbeeld zijn voor de vrome”.
We zagen net op die eerste dia niet een palmboom maar een zgn baobab die zelfs
op rotsen kan ziet te groeien als hij maar een beetje regenwater kan opzuigen…..
Een mooi beeld voor wat geloven is: niet door kracht in ons zelf, maar omdat God geloofskracht geeft, in verbinding met Jezus die het levende water is en geeft….
dia 4
Groeien tegen de verdrukking in: (dit is natuurlijk wel een palmboom)
1. onder Gods leiding;
2. met vallen en opstaan;
3. tot een goed einde.

dia 5 1. groeien tegen de verdrukking in, onder Gods leiding.

Het staat voorop in zondag 10: in alles wat gebeurt, is God actief aanwezig.
Hij is present als de Almachtige die de regie in handen heeft en alle dingen regeert.
Vragen genoeg over hoe God dat doet en over wat je daar dan concreet van merkt,
maar de bijbel laat er geen enkel misverstand over bestaan: God, de Heer, regeert.

Nou zijn we geneigd daar pas moeilijk over te gaan doen als lijden in beeld komt:
als God zo machtig is en alles regeert, waarom laat Hij dan zoveel geweld en leed toe, waarom lijden mensen dan honger, gebeuren zulke vreselijke rampen, waarom ben ik zo ziek, waarom moest ik al zo vroeg mijn partner verliezen, of mijn kind?
Dat zijn heel levensechte vragen waar geen mens omheen kan en die je ook mag stellen, ik zei net al dat we die vragen en dat verdriet serieus moeten nemen,
bij onszelf, bij elkaar als we getrouwd zijn, en ook bij elkaar binnen de gemeente,
en zeker ook bij mensen om ons heen die God niet kennen of kwijtgeraakt zijn.

Maar doe nou niet of het zo simpel is en voor de hand ligt te geloven in Gods leiding als alles een mens voor de wind gaat en we alles hebben wat ons hartje begeert, of dankbaarheid in voorspoed zoveel makkelijker is dan geduld bij tegenslag, en je ‘natuurlijk!’ voorspoed en welvaart, gezondheid en succes,
ziet als van God gekregen, en je Hem daar ‘natuurlijk’ echt gemeend voor dankt.
Zo vanzelfsprekend is dat niet, en voor je het weet kijk je vooral naar wat we dan natuurlijke oorzaken noemen: het goede weer, economische groei, beleid van de overheid, en dat je zelf je best hebt gedaan en hard gewerkt hebt en succes had….
en ook al bidden we om Gods zegen, vaak verwachten we het toch van onszelf.

Nou, van zo’n geslaagde ondernemer als Job zou je dat best kunnen verwachten.
Daarom mag het ons wel opvallen dat hij heel anders tegen zijn ‘succes’ aankijkt.
Dat hij er publiek voor uit komt dat God hem al die voorspoed en rijkdom heeft gegeven, en ook beseft dat hij er geen recht op heeft en dat God het ook weer kan terugnemen:“de HEER heeft gegeven, de HEER heeft genomen, de naam van de HEER zij geprezen”. En ook: zouden we het goede aanvaarden van God, en niet
het kwade? dia 6

Hoeveel moeite Job er ook mee heeft dat de HEER wat Hij eerst gaf later weer afpakte, hij doet er geen woord van af dat het zijn God is die hierin zijn machtige hand heeft, eerst in alles wat hij kreeg, en nu in al die ellende en dat verlies.
Trouwens, zelfs satan weet het heel goed en erkent tegenover de HEER:
U hebt Job en zijn gezin en alles wat Hij heeft, van alle kanten beschermd,
en het werk van zijn handen gezegend zodat zijn bezit zeer is toegenomen…..
Ik zou haast zeggen: mensen die met God niet rekenen, kunnen van satan nog wat leren; Jacobus schrijft later dat de boze geesten beter weten dan wie ook dat God er is – en zij sidderen!

We moeten het maar vooral leren van de HEER zelf dat Hij als Vader ons verzorgt met alles wat wij nodig hebben voor ons leven nu, en ons werk, en voor ons gezin.
Nou, en dan geeft dat ook houvast als alles tegenzit en als we verliezen lijden en verdriet te verstouwen krijgen, en het wel lijkt of onze complete wereld instort.
Gelukkig maar dat bij zoveel dat ons dan afgepakt wordt, niets en niemand
ons kan wegroven uit de hand van Vader, Vader die altijd het goede voor ons wil.

Je ziet dat aan Job die wat er ook met hem en zijn gezin en zijn bezit gebeurt,
eraan vasthoudt dat God in dat alles en dwars door alles heen de leiding houdt.
Natuurlijk spelen allerlei factoren een rol: het inslaan van de bliksem, een tornado,
roofzuchtige benden…wat veel mensen een toevallige samenloop zouden noemen: wat een pechvogel, een ongeluk komt zelden alleen, soms komt alles tegelijk….
Paulus was ook zo’n man die heel wat tegenslagen kon opnoemen en zo z’n eigen moeiten had, en dat stak, hij voelde hoe satan erop uit was op hem los te beuken om hen knockout te slaan… dia 7 Maar je hoort Job niet klagen over dat noodweer en schelden op die Sabeërs en Chaldeërs…en Paulus zit niet te kniezen dat hij toch wel heel veel pech heeft in zijn leven….nee, ze twijfelen er niet aan dat achter de schermen hun God hier zijn hand in heeft.

Daar wordt het niet makkelijker van, want waarom doet God zo en laat God dit toe…maar stel dat die mensen gelijk hebben die nogal de aandacht en aanhangers hebben tegenwoordig en die ons willen wijsmaken dat wat kwaad en vreselijk is buiten God om gaat: lijden komt niet uit Gods hand maar God lijdt net zo erg als wij onder het kwade en je kunt hoogstens erop rekenen dat God met ons meevecht tegen het kwade -maar wat een schrale troost: dan regeert het toeval of is het boze (de Boze) God de baas. David zei het al: laat me liever in Gods handen vallen dan in die van mensen..en een lied zingt: je kunt niet dieper vallen dan louter in Gods hand.dia 8
Als zondag 10 ons leert belijden dat ook moeilijke dingen uit Gods hand komen….
als Job door zijn tranen heen volhoudt dat we ook het kwade van God zullen aannemen…is dat juist een hele troost: want die hand is Vaders hand en in die hand ben ik veilig!
dia 9 2. groeien tegen de verdrukking in, met vallen en opstaan.

Dat gaat ook op van groeien in geloven. dat we ons bont en blauw leren.

Als het om die verdrukking gaat, die dingen waardoor ons geloof onder vuur komt,
zijn we geneigd meteen te kijken naar moeilijke dingen zoals zondag 10 die opsomt:
droogte, onvruchtbare jaren,ziekte,armoede, en noem zoveel meer ellende maar op.

Voor wat Job betreft zou het moeilijke traject pas begonnen zijn met die rampen
waardoor hij alles kwijt raakte tot uiteindelijk zijn eigen gezondheid toe.
En Paulus zou het pas moeilijk gekregen hebben door die ‘doorn in zijn vlees’ –
wat dat ook geweest mag zijn – moeiten waarachter hij de duivel wist.

Maar ik denk dat het een grote vergissing is als we zo ernaar kijken en zo leven.
Vaak hoor je kreten als: in een God die zoveel ellende toelaat kan ik niet geloven.
Of klachten als: waar was God in Auschwitz, waar was God in New York waar is God in Irak en Syrië, bij die vluchtelingen die op zee verdrinken, en in die dodencellen…

Maar met evenveel en misschien wel meer recht kun je zeggen: waar was God vóór 11 september in het World Trade Center waar alles draaide om winst maken en beursnoteringen? Waar is God als vrije mensen dingen doen die tegen God indruisen? En waar is God in mijn leven als het me goed gaat en ik best tevreden met mezelf ben? Waar is God als ik zomaar de ander bekijk vanuit mezelf en hem of haar veroordeel en aan de kant zet? Waar is God als in de kerk wij veel tijd en energie stoppen in bijkomstigheden en zomaar de liefde voor God en elkaar laten
wegdrukken, als we vooral gaan voor eigen verworvenheden en niet echt delen?

Het treft in dat verhaal van Job dat het God is die satans aandacht op hem vestigt
– bijna triomfantelijk – heb jij mijn knecht Job wel gezien? dia 10
Nota bene: de rijkste man van de wereld van toen – topondernemer – bovenaan in de Quote – maar tegelijk: vroom en oprecht, een man die ontzag voor God had en het kwaad uit de weg ging. Satan denkt dat hij de oplossing heeft: simpel, dat is gewoon een deal tussen U en hem,die Job is alleen vroom omdat hij er beter van wordt, God is gewoon zijn hoofdsponsor.. maar draai die subsidiekraan eens dicht, moet U zien wat er van dat geloof overblijft!

Maar er klopt helemaal niks van, als je weet wat rijkdom doen kan met een mens.
Jezus zegt waar het op staat: een rijke die gelooft en het rijk van de hemel binnengaat, dat gaat echt door het oog van de naald, dat is menselijkerwijs gesproken zelfs onmogelijk.
Het was alleen aan God te danken dat die schatrijke Job vooral rijk was met God.
Net zo zijn zoons en dochters die gerust hun feesten mochten hebben – veel plezier, zei pa – maar pa wist ook van de risico’s: als jullie God maar niet vergeten en je denken dat je beter af bent als je je stort in een roes
Geloven is vallen en opstaan, ook en juist als het je voor de wind gaat in het leven.

En misschien dat tegenslagen en moeiten wel een functie hebben om ons mensen
klein te houden en afhankelijkheid van God te leren, ons te leren dat we God nodig hebben.
In elk geval heeft Paulus dat zo ervaren en er zo over geschreven: opdat ik niet zo verheffen. Paulus die heel wat kon aandragen om trots op te zijn en prat op te gaan, zoals hij daar in deze brief een boekje over opendoet (al vanaf 11:22: alles wat hij voor Jezus had gedaan).
Zelfs dat Paulus heel bijzondere openbaringen en visioenen gekregen had….kijk mij eens! Maar dan is er elke keer weer die doorn, zijn er die tegenslagen, die ziekte misschien wel. En dan voelt Paulus zich weer klein, een zwak kwetsbaar mannetje, niks van zichzelf.

O ja, dat steekt verschrikkelijk en dat doet pijn, en je schreeuwt om er vanaf te komen. Zoals Job het God in het gezicht geslingerd heeft, dat wat hij niet begreep en kon verwerken. Zoals wij onze waaroms kunnen hebben waar ondanks al je bidden geen antwoord op komt. En ook dan is satan er als de kippen bij om ons van ons geloof af te helpen en twijfel te zaaien aan God, of Hij wel zo betrouwbaar is en waar zijn liefde dan wel blijft. Job kreeg zelfs zijn eigen vrouw tegen zich: man, wat schiet je op met je geloof, kap er toch mee.
dia 11
Kijk, maar tot onze verrassing staat er dan – ondanks veel dat Job eruit gegooid heeft en waar hij later op terug moest komen en spijt van had – “hij zondigde niet en sprak geen onvertogen woord”, of: “hij schreef God niets ongerijmds toe.
Wat Job niet kon rijmen en wij ook niet – een Vaderhand waar goed èn kwaad uit komt – dat wat zo moeilijk te verteren en te verwerken kan zijn – dat past toch in Gods wijze beleid.

We moeten er maar niet op rekenen dat we God daarin na kunnen rekenen.
Dat we alle antwoorden op al onze vragen krijgen, en we zeggen kunnen: o ja, nou snap ik het. We mogen wel geloven dat Vader alle dingen voor ons doet meewerken voor ons bestwil – om ons te laten groeien in geduld en vertrouwen….ons sterk te maken in kinderlijk geloof.

dia 12 3. groeien tegen de verdrukking in, tot een goed einde.

Dat kan als een dooddoener overkomen: het komt ooit goed.
Een schrale troost zegt u misschien: stil maar wacht maar, alles wordt nieuw. Alsof het zomaar gaat waar zondag 10 ons hebben wil: vast vertrouwen voor de toekomst..
Of u denkt aan hoe het met Job dubbel en dwars goed is uitgepakt, maar ja, dat overkomt verder niemand, en dat overkomt mij zeker niet. Nou lezen we als het over Job gaat, te snel door aan de laatste verzen van het laatste hoofdstuk waar wordt verteld dat al zijn schade werd vergoed en hij zelfs meer terugkreeg dan hij eerst was kwijtgeraakt – echt een happy end! Zomaar slaat dan de teleurstelling toe: Job wel, maar waarom ik dan niet?!
dia 13
Maar weet u wat de grootste winst was van wat de man was overkomen?
Daar vertelt hij zelf over, in zijn antwoord aan God, dankbaar en met stralende ogen.
Moet u maar eens meekijken in hoofdstuk 42, 5. Waar Job tegen de Here dit zegt:
“Eerst had ik slechts over U gehoord, maar nu heb ik U met eigen ogen aanschouwd”. Anders gezegd: “Vroeger kende ik U alleen van horen zeggen (wij zouden zeggen: uit de Bijbel, of van wat vader en moeder me vertelden, of uit de preken in de kerk), maar nu heb ik U met eigen ogen gezien (heb ik echt ervaren wie U bent, voor mij). Niet dus: waar was U toen ik het zo moeilijk had, maar: toen heb Ik u pas goed leren kennen!
dia 14 Wat een bijzonder getuigschrift: Job was door zijn lijden gegroeid in zijn geloven.
Hij was juist doordat hij zo zwak geworden was, er veel sterker uit gekomen.
Hij had geleerd – zegt een uitlegger – dat je God niet hoeft te begrijpen maar dat je Hem wel kunt vertrouwen, dat God juist midden in de ellende er voor je is.
Het was precies ook Paulus’ ervaring: als ik zwak ben, juist dan ben ik sterk.
Sterk namelijk in vertrouwen en afhankelijkheid van mijn Heer:
zijn genade is meer dan genoeg: om het vol te houden en juist te groeien.
dia 15
Het geheim daarachter is die ene naam: Jezus Christus die leed voor ons en is gekruisigd, Die al onze waaroms heeft uitgeschreeuwd aan dat kruis en juist door dat kruis Gods verlossende antwoord is.
Meer nog dan Job mogen we belijden: “met eigen ogen hebben wij U gezien”.
Gezien in Jezus die zelf gezegd heeft: wie Mij gezien heeft, heeft Vader gezien.
Gezien in de tekens van zijn sterven en opstanding: brood en wijn – vorige zondag.
Nou, dan kan het alleen maar goed komen met ieder die het met Jezus waagt.
Want zal Hij die zijn eigen Zoon heeft prijsgegeven, ons met Hem niet alle goeds geven?
dia 16

amen

liturgie toerustingsdienst zondag 19 juni 2016

welkom
zingen: Gz. 329: 1,2
moment van stilte en gebed
votum en groet
zingen: Gz. 294: 1,2,4,6 LB
gebed
Schriftlezing: Job 1: 1 – 2: 10
zingen: Ps. 39: 4,5,6 GK
Schriftlezing: 2 Kor. 11: 30 – 12: 10
zingen: Ps. 27: 7 GK
lezen: zondag 10 Heid. Cat. dia 1
verkondiging ‘Groeien tegen de verdrukking in – Gods leiding en ons lijden
zingen: Ps. 92: 7,8 LB
geloofsbelijdenis
zingen: Gz. 291: 1,2
gebed
collecte
slotzang: NLB 416: 1,2,3
zegen
amen: NLB 416: 4

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *