Marcus 1: 9-11 : In de doop komt God heel dicht bij ons (doopsbediening aan Daniël Veldman in CGKV Broek op Langedijk)

Liturgie morgendienst zondag 7 januari 2018
Welkom : .
Zingen: Opwekking 599 ‘Nog voordat je bestond’
Stilte en persoonlijk gebed
Votum en groet
Zingen: Ps. 103: 1,5,7 ‘Zegen, mijn ziel, de grote naam des HEREN’
Gebed
Zingen: Gz. 334: 1,3,4 LB ‘Here Jezus, wij zijn nu’
Doopsformulier GKV 2
Na doop: Gz. 14: 1,2,5 LB ‘De Heer is mijn herder (NLB 23b)
Dankgebed
Kinderlied ‘God kent jou vanaf het begin KOW 77
Kinderen naar KND
Bijbellezing: Marcus 1: 1-15
Zingen: Gz. 524 (NLB): 1-5 ‘Nu Gij de doop ontvangt in de Jordaan’ (mel. Ps.116)
Verkondiging: Marcus 1: 9-11
Zingen: Gz. 912 NLB: 1,2,5,6 ‘Neem mijn leven, laat het, Heer’
Wet van de liefde
Zingen: Opwekking 642 ‘De rivier’
Voorbereiding HA .
Gebed
Collecte – zingen: Opwekking 737 ‘U nodigt mij aan tafel’
Zingen: Gz. 704: 1,2 NLB (=Gz. 141 GK) ‘Dank, dank nu allen God
Zegen
Amen: Gz. 704: 3 ‘Lof, eer en prijs zij God
————————————————————————————————————————-

Beste Floris en Janneke, kinderen, familie en vrienden, zusters, broeders, gemeente,

Het houdt niet op lijkt het wel, met feestvieren: het ene feest na het andere.We hebben de kerstdagen achter de rug, en oud en nieuw is al weer een week geleden en de kerstvakantie is bijna voorbij – morgen weer naar school, toch? Ik hoop dat u en jullie er met plezier op terugkijken en vooral ook dat de boodschap van kerst je geraakt heeft en dat je met vertrouwen op God aan 2018 begonnen bent.Nou, en vanmorgen is het weer feest want Daniël is gedoopt, en God heeft tegen hem maar ook tegen u en jou en mij gezegd: Ik ben erbij, want jij hoort ook bij Mij. Alsnog een uitroepteken achter die beloften toen we een nieuw jaar zijn begonnen,en achter wat we hoorden toen we deze dienst begonnen, dat God trouw is voor altijd en dat Hij nooit zal loslaten en zal opgeven waaraan Hij met ons is begonnen.
Ja, en volgende week is het alweer feest want dan mogen we het avondmaal vieren.
En dat eigenlijk allemaal om Hem waar het ook vanmorgen weer over gaat: Jezus.
In mijn agenda staat trouwens dat ook deze zondag een feest-zondag is: Epifanie.
Letterlijk betekent dat woord ‘verschijning’ – bedoeld is dat we vieren dat Gods Zoon Jezus deze wereld en ons leven binnengekomen is, om ons te redden en te helen.
Heel vroeger werd op 6 januari de geboorte van Jezus gevierd maar toen de kerk in het Westen dat feest ging vieren op 25 december werd 6 januari Driekoningen – dat was dus gisteren – maar wordt ook aandacht gegeven aan de doop van de Heer.
En in veel kerken gebeurt dat de zondag na 6 januari, en dat is dit jaar dus vandaag,

Hoe bijzonder dat juist op deze zondag waarop Daniël is gedoopt – in de naam van God zijn Vader en Jezus zijn Heer en Redder en de Heilige Geest die ook aan hem is beloofd – het in de preek en ook in de kindernevendienst over de doop van Jezus zelf mag gaan, en dat heeft alles met elkaar te maken want – las ik ergens – het verhaal van Jezus wordt ook ons verhaal: Jezus’leven is ons leven, zingt een lied.
Je kan ook zeggen dat Daniël alleen gedoopt kon worden vanmorgen omdat zijn en onze Heer en oudste Broer Jezus ook gedoopt is, omdat Hij ons leven wilde leven
en onze schuld op zich wilde nemen; daarom alleen zegt God ten elk van zijn kinderen en dus ook tegen u en jou en mij: “jij bent mijn geliefde zoon, mijn geliefde dochter, in jou vind Ik vreugde”; “mijn liefde voor jou is groot” (BGT)

Laten we nog even wat meer dit verhaal laten spreken met als kernpunten:

In de doop komt God heel dicht bij ons
1. door zijn Zoon,
2. met zijn Geest,
3. als onze Vader

1. In de doop komt God heel dicht bij ons: door zijn Zoon.
‘Het begin van het evangelie van Jezus Christus, Zoon van God’ – zo begint Marcus zijn verhaal over Jezus, over wie Hij is en heeft gedaan en wie Hij wil zijn voor ons.
Maar ‘begin’? Kerst wordt overgeslagen: geen stal, geen herders, geen Herodes…
Marcus begint zo’n dertig jaar later, met Johannes de Doper als volwassen man.
En dan ineens valt Marcus met de deur in huis: “in die tijd kwam Jezus”.
Zomaar stapt Jezus het verhaal binnen en staat Hij voor Johannes en voor ons….
alsof Hij ineens uit de lucht is komen vallen…
Maar nee, dat juist niet, hier is het niet een soort ‘uit hoge hemel daalde Hij neer’.
Terwijl er wel met nadruk bij staat: ‘Jezus, de Zoon van God’- maar over die hemelse komaf heeft Marcus het met geen woord: “In die tijd kwam Jezus vanuit Nazareth, dat in Galilea ligt, naar de Jordaan, om zich door Johannes te laten dopen”.Hoe gewoon!
Epifanie, dat is: komen op een bijzondere manier, van een koning, of van God zelf.
Dan verwacht je iets bijzonders: een VIP-ontvangst, glitter en glamour, toejuichingen.
In het licht van eeuwen van aankondigingen en verwachten: daar is Hij, eindelijk, de lang verwachte messias=koning op Davids troon die de wereld redden en helen zal.
Maar wie staat hier ineens voor ons, gewoon in de rij tot hij aan de beurt is om ook door Johannes in Jordaanwater gedoopt te worden? Joshua (Jezus), de oudste zoon van een dorpstimmerman, nota bene uit een onbekend en onbemind dorpje in het ook al verachte Galilea van de heidenen: kan uit Nazaret iets goeds komen? nee toch! En: ga maar na dat uit dat randkerkelijke Galilea nooit een profeet gekomen is.

Kijk, maar dat is nou precies hoe God werkt en hoe God naar ons mensen toekomt.
Later schrijft Paulus: “God heeft juist mensen uitgekozen die in deze wereld ‘dom’of ‘zwak’ genoemd worden. Zo heeft God de wijsheid en de kracht van mensen belachelijk gemaakt. God heeft mensen uitgekozen die onbelangrijk zijn en niets voorstellen, en voor wie niemand respect heeft. Daarmee maakteHij een eind aan alles wat in deze wereld belangrijk is. Zo zorgt Hij ervoor dat niemand trots kan zijn op zichzelf.“ (1 Korintiërs 1: 27-29, BGT). Daar zit een boodschap in naar twee kanten toe: niemand is te min of te slecht of te onbelangrijk voor God, mensen met welke beperking ook zijn in Gods ogen kostbaar, allemaal Gods geliefde kinderen!
Én: we worden allemaal op onze plek gezet: wie klein en kwetsbaar durft zijn, wie
de ander belangrijk vindt dan zichzelf en wie weet van eigen tekort, die is groot!
Dat God zo werkt, hebben we weer gezien in die doop van een nog zo klein kind.
God wacht niet tot een mens tot geloof is gekomen en voor Hem gekozen heeft, maar Hij is ons al jaren voor en laat de kinderen al meteen bij zich komen, “want Gods nieuwe wereld is juist voor hen””…en voor ieder die wil worden als een kind.
Ook al begrijpen kinderen nog niets van God en Jezus, ze horen er meteen al bij.
Zoals al meteen de zonde meekomt in een mens, komt God meteen met zijn genade.

Nou, en dat is precies wat dat gebeuren daar bij de Jordaan in de kern betekent.
Het is natuurlijk wat je niet verwacht en wat eigenlijk niet hoeft: Jezus gedoopt?!
Jezus van wie we geloven dat Hij zonder schuld en zonde ter wereld is gekomen.
Geen wonder dat Johannes eerst tegenstribbelde: “Waarom bent U bij mij gekomen?
Ik zou juist door U gedoopt moeten worden!”. Goed gezien, Johannes, helemaal gelijk…en toch moet het zo gaan, zo wil God het, dat is zijn reddingsplan voor ons:
“Gij wilt niet als een onbeschreven blad veraf staan van ons volgekladderd leven;
ons leven wordt U op het lijf geschreven, Gij stapt in onze dood als waterbad..Lief
Lam van God, zo smetteloos, zo rein, in ons gedompeld, één van ons geworden”.
Terecht wordt die doop van Jezus in dat lied bezongen als “uw glorieuze ondergang;
de niet te peilen afgrond van uw liefde” – het kruis werpt zijn schaduw al vooruit daar bij de Jordaan.
De doop van Jezus aan het begin van zijn werk op aarde maakt meteen zichtbaar wie Hij is en waarvoor Hij is gekomen: om ons leven te leven en te lijden en te redden – echt als de Immanuël= door Jezus komt God dichter bij ons dan ooit.
Maar ook: voor wie zich aan Hem toevertrouwt en Hem wil volgen, wordt zijn leven ons leven, willen wij worden als Hij: nederig en vol vertrouwen leven met Hem en voor Hem, en ook met en voor anderen – we gaan in ons lied erom vragen, voor Daniël en voor onszelf: neem zijn/mijn leven, en laat het toegewijd zijn aan uw eer.

2. In de doop komt God heel dicht bij ons: met zijn Geest.
Toen Jezus na eerst kopje onder te zijn gegaan, weer boven water kwam, zag Hij boven zich de hemel openscheuren, dat is het heel bijzondere van deze doop.
We lezen dat niet van al die andere mensen die door Johannes zijn gedoopt, en toen eerder in deze dienst werd gedoopt, ging het dak er niet af..gelukkig niet….toch?
Nee, maar wat toen boven die doopplek gebeurde, boven Jezus’ hoofd, dat is wel vol beloften voor Hem eerst en voor al die mensen later die ‘in zijn dood gedoopt zijn’, om het nog eens met Paulus te zeggen, en met Hem ‘opstaan tot een nieuw leven’.

Ja zeker, het zegt eerst en vooral veel over wie Jezus is en wat Jezus komt doen.
Ik denk aan die eerste keer, dertig jaar eerder, dat door Jezus de hemel openging.
Dat was in de kerstnacht toen de hemel openging boven de herders bij Betlehem en een engel het geboortebericht van Jezus deed en een hemels leger van vrede zong.
Een lied bezingt het bijzonder: “midden in de winternacht ging de hemel open, die ons heil ter wereld bracht, antwoord op ons hopen” – en dat antwoord was een kind in een voerbak, gewoner kan het niet, maar het was tekenend voor wat komen ging met en door Jezus – toen al beloftevol: “ondanks winter, sneeuw en ijs” – niet echt toen daar bij Betlehem, maar wel beeldend voor een wereld verloren in zonde en schuld –“ondanks winter, sneeuw en ijs,bloeien alle bomen, want het aardse paradijs is die nacht gekomen…en de dag is niet meer ver, bode van de luister die ons weldra op zal gaan” ….dankzij Jezus ging de hemel open om nooit meer op slot te gaan – en dankzij Jezus geeft God aan wie in Hem geloven zijn Geest die in ons wil wonen.

Ja, want de hemel ging open voor en boven Jezus, maar er was meer: “Hij zag de Geest als een duif op zich neerdalen” – als teken van hemelse goedkeuring en ook een teken voor Johannes die het ook heeft gezien en anderen die ervan hoorden dat Jezus de door God beloofde redder was, die al eeuwen van te voren zichzelf via de profeet Jesaja aankondigde: “De Geest van God de HEER rust op mij, want de HEER heeft mij gezalfd. Om aan armen het goede nieuws te brengen heeft Hij mij gezonden, om aan verslagen harten hoop te bieden, om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken en aan geketenden hun bevrijding, om een genadejaar van de HEER uit te roepen en een dag van wraak voor onze God – ook dat: God zal recht doen en het kwaad overwinnen – en: “om allen die treuren te troosten” (Jes.61)
Later preekt Jezus in zijn woonplaats over deze tekst en wijst zichzelf aan als de in Jesaja 61 bedoelde en beloofde: wat ik net heb voorgelezen, gaat nu echt gebeuren.
Jezus de Zoon van God maar ook kwetsbaar mens, gesterkt door de Geest van God.

Wat dat beeld van een duif moet voorstellen, blijft als je leest wat er allemaal over is geschreven, voor meer dan een uitleg vatbaar: herinnering aan die duif bij Noach, de duif als vredessymbool, de duif ook als offerdier – het speelt misschien allemaal wel mee – in elk geval is de taak van Jezus om vrede te brengen door zichzelf te offeren, en zo komt er die nieuwe aarde die nooit meer zal vergaan door zonde en bederf.

Kijk, en we mogen geloven dat Jezus na zijn doop door de Geest gesterkt wordt om als mens die zware weg van strijd en lijden te gaan en tot een goed einde te brengen en dat Hij voor zo ons verdiend heeft dat de Heilige Geest aan ons wordt gegeven.
In zijn preek op de Pinksterdag zegt Petrus er duidelijke dingen over, zoals dat Jezus nu in de hemel is en vandaar zijn Heilige Geest die God hem beloofd had, aan ons geeft. En dat dan juist verbonden aan de doop, hoor maar: “Bekeer je en laat je dopen in de naam van Jezus, om vergeving te krijgen van uw zonden, en dan zal de Heilige Geest u geschonken worden, want voor u geldt deze belofte, evenals voor uw kinderen en voor allen die ver weg zijn en die de Heer, onze God,tot zich zal roepen.” (Hand. 2: 33 en 38-39). Trek het maar door naar ons vandaag die van ver geroepen zijn: voor ons is de beloofde Geest, en ook voor onze kinderen, zoals rond de doop weer is gezegd: “De Heilige Geest garandeert je dat Hij in je komt wonen. Hij maakt je één met Christus. Hij maakt tot je persoonlijk eigendom at je in Christus al hebt”. En we hebben erom gebeden, voor Daniël met name, en ook voor al die anderen die al zijn gedoopt: om geestelijke groei en geestelijke weerstand tegen alles wat tegen is: de duivel en zijn rijk, alles wat een mens schade kan doen.

Kijk maar weer naar hoe dat met Jezus is gegaan, hoe Hij – mens geworden – de Geest nodig had tegenover die verleidingen waaraan Hij werd blootgesteld, en dat ook namens ons en voor ons – de Bijbel zegt dat Jezus in elk opzicht net als wij op de proef is gesteld, maar dat Hij niet tot zonde is vervallen, dat Hij overeind bleef.
Dat geeft ons moed dat ook wij als we Jezus volgen en leven door zijn Geest, het kunnen volhouden om te geloven en achter Jezus aan te blijven gaan, en dat we dat onze kinderen mogen leren en vooral mogen voorleven, zoals jullie beloofd hebben.
Waar we elkaar bij nodig hebben, ook dat is vanmorgen gezegd: dat we deze ouders zullen steunen door gebed en door het goede voorbeeld van een christelijk leven, om er zo naar nodig en mogelijk is, aan mee te helpen dat onze kinderen groeien in het geloof, de genade, en het kennen van onze Heer Jezus Christus. Dank aan Jezus!

3. In de doop komt God heel dicht bij ons: als onze Vader.
De hemel stond boven Jezus daar bij de Jordaan wagenwijd open, en God zijn Vader keek als het ware blij en vol liefde en trots naar zijn Zoon op aarde, mens geworden en klaar om nu echt aan de grote opdracht te beginnen: Gods weggedwaalde en zoekgeraakte en verloren kinderen opzoeken en terugwinnen en weer thuisbrengen.
Het klinkt allemaal door in die stem uit de hemel: dit is nou mijn Zoon, ja echt, die gewone man uit Nazaret die hier in de rij op zijn beurt stond te wachten en die net als al die andere mannen en vrouwen, jong en oud,zich heeft laten dopen in de Jordaan.
En: wat houd ik veel van Hem, juist zo, nederig en gewillig, als echt een herder die zijn leven overheeft voor wie zijn schapen zijn, als echt sprekend Mij zijn Vader….

Ja, en let erop, heel bijzonder, dat zegt God als Jezus nog helemaal aan het begin staat van die grote opdracht, die lange lijdensweg, en niet pas als Hij zeggen kan:
Het is volbracht! – en Vader kan zeggen: goed gedaan, je bent trouw geweest
Nee, het staat vooraf al helemaal vast: jij bent mijn zoon, Ik houd zielsveel van jou!
Dat is echte liefde, onvoorwaardelijke liefde, van deze Vader voor deze Zoon!

Nou en dankzij die Zoon – geliefd Kind van zijn Vader – zegt God dat ook tegen u en jou en mij: jij bent mijn kind, Ik hou van jou, Ik heb plezier in jou en Ik ben blij met jou.
Houd dat vast en neem dat mee: dat God niet pas van ons houdt als wij iets voor Hem gepresteerd hebben, niet pas als wij zijn gaan geloven en voor Hem gekozen hebben, als wij ‘iets’ zijn en kunnen, maar zelfs al voordat wij geboren zijn en ook als een kind nooit tot dat bewuste geloof kan komen – denk aan zoveel beperkingen die er kunnen zijn – en als zoon of dochter niet tot belijdenis doen komt of afhaakt, blijf maar bidden en vertrouwen dat God trouw is en dat nooit loslaat wat Hij begonnen is.
En omdat God zo onbegrijpelijk en ongelofelijk en oneindig veel van ons houdt, ging Hij zover om zijn innig geliefde Zoon in te zetten en op te offeren om die dwarse, eigenzinnige, wegloperige kinderen als wij zijn, te zoeken en terug te winnen.
Ds. André Troost geeft er stem aan in zijn lied ‘Liefde is licht, opnieuw geboren’:“Hij heeft zijn kind aan ons verloren,Pasen schrijft zijn –Jezus’- geschiedenis” – we gaan het weer vieren volgende week – het lied eindigt zo – en denk maar aan die doop van Jezus en aan zijn kruis en open graf – en aan de doop steeds weer in de kerk – “boven mij (hem, haar, ons) gaat de hemel open: Gods liefde die ons wakker kust”.

Dat is misschien wel het mooiste en allerbelangrijkste van een christelijke opvoeding:
je kinderen meegeven en voorleven dat ze wie ze ook zijn en wat ze ook doen Gods geliefde kinderen zijn…en dat je als vader en moeder ook altijd van ze zult houden.
Dat je waarde niet afhangt van wat je presteert, of je het al of niet hebt gemaakt, of van hoe mensen tegen je aankijken – maar van wie je bent en hoe God je gemaakt hebt en wat Hij nog meer en mooier van je kan en wil maken – en van zijn trouw.
Dat die liefdevolle ogen waarmee God naar zijn Zoon Jezus keek ook zo naar jou kijken, naar ons en onze kinderen en naar al die anderen om ons heen en dat Hij het meent: jij bent mijn lieve zoon, mijn lieve dochter, wat ben ik blij met jou!

AMEN

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *