liturgie dienst van Schrift en tafel zondag 20 november 2016
votum en groet
zin gen: Gz. 134: 1,3,4,6
wet van God
zingen: Ps. 50: 7,11
gebed
dia 1
Schriftlezing: Jeremia 29: 4-14
zingen: Lied 37: 1,3,5
Schriftlezing: 2 Petrus 3: 8-15a
zingen: Ps. 98: 4
verkondiging:
dia 2 Jer. 29: 11 en
dia 3 2 Petrus 3:13-15a
zingen: Lied 288: 1,2,5,7
gebed
collecte
zingen: Ps. 22: 8
8. U gaf mij antwoord, u keek naar mij om.
Als ik met broers en zussen samenkom,
eer ik uw naam: wij zijn uw eigendom
om u te prijzen!
Kom, Jakobs kinderen, ga hem eer bewijzen.
Hij heeft gezag, maar zal je nooit verachten.
Wie naar hem uitkijkt mag zijn komst verwachten,
met groot ontzag.
avondmaalsformulier 5
zingen: Ps. 22: 9,10 LL
9. Mijn lied, mijn danklied komt bij u vandaan.
Bij wie de HEER erkent, sluit ik mij aan.
Wat ik aan u beloof zal ik voortaan
daar laten weten.
Wie zwaar vernederd is, zal volop eten.
Ja, dat de mens die God de eer zal geven
verzadigd wordt, in eeuwigheid blijft leven!
Dat is mijn wens.
10. De hele wereld hoort dan van de HEER.
De hele aarde zoekt en vindt hem weer.
En alle volken knielen voor hem neer.
Hij is de koning!
Armen en rijken krijgen hun beloning:
zij prijzen God en zullen met hem eten.
Wie hier gestorven is, en wordt vergeten
vangt daar geen bot.
zegen
amen: Ps. 22: 11 Levensliederen
Het nieuws zal overal te horen zijn.
En wie de Heer is, weet straks groot en klein
en zelfs wie nu nog niet geboren zijn:
hij houdt van daden.
Het is volbracht, de eer is aan de Vader
en aan de Zoon, door wie wij eeuwig leven,
en aan de Geest, die ons geloof wil geven
en in ons woont.
………………………………………………………………………………………………….
Gemeente van onze Heer Jezus Christus,
dia 4
Het is vandaag de laatste zondag van het kerkelijk jaar.
Volgende week zondag is de eerste van de vier adventszondagen,
onderweg naar het kerstfeest: Gods belofte wordt heerlijk vervuld.
Dit jaar gaan we weer aan de slag met een thema: ‘Maak het mee.
Het is aangereikt door het Steunpunt Liturgie van onze kerken, en onze
commissie Eredienst en de kinderbijbelclub en de bloemencommissie
leveren hun aandeel aan de uitwerking – en ik zorg voor de preken.
Het thema gaat zelfs verder dan advent en kerst, tot en met 8 januari.
In jullie postvak ligt voor de komende weken een leesrooster voor thuis.
Over dat thema staat het volgende als uitleg op de website van ‘Kind op Zondag’:
Stel je voor dat overal vrede komt.
Stel je voor dat mensen een nieuw begin kunnen maken.
Dat mensen wachten op de komst van de Heer.
Stel je voor dat alles goed komt.
En jij maakt het mee.
In de adventstijd leven we van de verwachting. Vier Bijbelse figuren vertellen daarover. We lezen uit Jesaja, die zegt dat de vrede zal komen. We horen Johannes de Doper vertellen over een nieuw begin. We lezen uit de brief van Jakobus, die schrijft: ‘Heb geduld tot de Heer komt.’ En op de vierde advent horen we een verhaal over Jozef, de aanstaande man van Maria. Hij hoort in een droom dat de Zoon van God geboren zal worden. Hun verhalen zijn vol verwachting. Geen verwachting van iets dat ooit, ver weg in de geschiedenis zal gebeuren; Jesaja, Johannes, Jakobus en Jozef vertellen dat mensen het mee kunnen maken. Dat ze het met eigen ogen zullen zien. En dat ze mee kunnen werken om de toekomst waar te maken. ‘
Dat over de thema’s voor de komende zondagen, we gaan het hoop ik meemaken. Vandaag dus de laatste zondag van een heel kerkelijk jaar, waarin de verwachting centraal staat van de terugkomst van onze Heer die alles nieuw en goed zal maken. Eigenlijk dus ook al advent, want wij kijken uit naar wat God nog meer beloofd heeft.
Deze zondag wordt daarom vaak ‘eeuwigheidszondag’ genoemd, omdat het gaat over het eeuwige leven dat God belooft aan wie in Hem geloven en Jezus volgen. Vandaag vieren we ook nog het avondmaal waarin we de dood en de opstanding van Jezus vieren maar ook al iets mogen ervaren van het feest dat nog gaat komen. Zoals in dat formulier staat dat we straks gaan lezen: “Tegelijk verwachten we de terugkeer van onze Heer Jezus. Aan het avondmaal mogen we alvast iets proeven van de blijdschap die de bruiloft van het Lam geeft. Straks zal onze Heer met ons opnieuw wijn drinken in het koninkrijk van zijn Vader”. We maken het alvast mee.
dia 5
Je ziet steeds in de Bijbel als het over de verwachting van de komst van Jezus gaat en over de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, als Gods rijk van gerechtigheid en van vrede, dat het veel meer en iets anders vraagt dan alleen afwachten en bidden, zo van ‘stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw….ooit een keer….wie weet wanneer.
Nee, die verwachting maakt het leven nu anders, maakt actief, zet aan het werk, om te werken aan vrede nu, om steeds weer een nieuw begin te maken, om de Heer die komt na te volgen en wegwijzers naar Hem te zijn,om het goed te maken om je heen. We zullen het horen de komende weken,vanuit de Bijbelgedeelten die centraal staan. En vanmorgen komt het op ons af vanuit zowel Jeremia 29 als wat Petrus schreef.
dia 6 Maak met mee wat God belooft…straks maar nu ook al!
Stel je voor dat…we weer terug mogen naar ons eigen land….
dat het weer vrede wordt in dat land….maken we dat nog mee?
Het waren de bange vragen en tegelijk de hoopvolle verwachtingen
van de Joodse mensen ver weg in het vijandige Babel…aan wie de
profeet Jeremia een brief moest schrijven….een brief waarin aan de
ene kant Gods belofte wordt doorgegeven dat aan de ellende waarin
ze zitten een eind zal komen en dat Gods volk een hoopvolle toekomst
tegemoet gaat maar ze tegelijkertijd te horen krijgen dat ze zich maar
moeten instellen op een langer verblijf in dat verre land dan ze hadden
gedacht en hadden gehoopt: het gaat zeker nog zeventig jaar duren.
Dus is voor de meesten de boodschap: dat maken jullie niet meer mee.
God doet wat Hij heeft beloofd maar op zijn tijd en op zijn manier, en
dus vraagt geloven en verwachten ook geduld, en vooral ook gebed:
“jullie zullen mij aanroepen en tot mij bidden, jullie zullen mij zoeken
en ook vinden, als jullie mij tenminste met hart en ziel zoeken”.
Het is daar een Babel een tijd van straf maar vooral ook een tijd van
leren, een tijd om te oefenen in (ver)wachten en in gelovig volhouden.
Zoals later in de Bijbel staat, met een terugblik op hoe het gelovigen
van vroeger is vergaan, en meegaat als les voor gelovigen van later:
“Blijf volharden, want als u de wil van God doet, zult u ontvangen
wat u is beloofd” (Heb. 10:36) – en zoals we lazen in 2 Petrus:
“de Heer houdt zich echt aan zijn belofte, ook al beweren sommige
mensen van niet. Hij wacht omdat Hij geduld heeft met jullie. Hij geeft
iedereen de kans om een nieuw leven te beginnen. Want hij wil dat
iedereen gered wordt (2 Pet. 3: 9 BGT). Daarom ook dat laatste vers:
“Bedenk dat het geduld van onze Heer uw redding is”. (2 Pet.3:15a)
dia 7
Kijk, en dan komt het erop aan dat je de tijd die God geeft, goed gebruikt. Jeremia schreef die brief schreef aan ongeduldige ballingen in Babel. Ze werden door andere profeten – die ook zeiden dat ze namens God spraken, op het verkeerde been gezet, met valse verwachtingen over een teruggaan naar het eigen land op korte termijn – Jeremia noemt hen ‘valse profeten’, nepprofeten met een eigen verhaal dat niet klopt.
Je hebt ze altijd gehad, tot in onze tijd toe, die denken te weten dat de Heer
dan en dan terugkomt en dat je gewone dingen doen eigenlijk geen zin meer heeft – en aan de andere kant zijn er veel mensen die net als al in de tijd van Petrus er niet meer in geloven en er niet mee rekenen: dia 8 “Lang geleden is beloofd dat Christus terug zou komen. Maar hij is er nog steeds niet. Sinds het begin van de wereld is er nooit iets veranderd!”(2 Petrus 3: 4, BGT).
Het zijn alle twee verkeerde kortzichtige reacties die leiden tot in alle
twee de gevallen verkeerd gedrag: of een onderschatting van het
bezig zijn in en aan en voor deze wereld omdat het hier beneden niet
is en het gaat om de hemel, en aan de andere kant een alleen op de
aarde en op het hier en nu gericht zijn zonder met God te rekenen en
zonder klaar te zijn voor de ontmoeting met de Heer die terugkomt, alsof
wij zelf een betere wereld kunnen maken wat steeds weer mislukt, wat
er zomaar kan toe leiden dat mensen vooral gaan voor eigen belangen
of eigen plezier, voor eigen land eerst, of voor de eigen portemonnee.
Iemand schrijft terecht: “Christenen moeten zo leven dat Jezus elk moment terug kan komen, maar intussen moeten ze niet met hun armen over elkaar op Hem gaan zitten wachten. Net als de mensen in Babel mogen christenen trouwen, een gezin hebben, werk, een huis – in de wetenschap dat dit alles tijdelijk is en dat grote beloften nog op vervulling wachten”. En juist dat we onze Heer terugverwachten motiveert om ons voor Hem in te zetten, en al iets te laten zien en te ervaren van hoe het is als de Heer het voor het zeggen heeft in je leven en in de wereld, en hoe het straks zal zijn op een nieuwe aarde.
Petrus roept daar ook toe op: juist omdat je weet van een nieuwe wereld en je daarnaar uitkijkt, moet je je best doen om nu al te leven als een burger van het rijk dat komt, op de manier die Jezus heeft geleerd en voorgedaan: dia 9 “Omdat u hiernaar uitziet, moet u zich inspannen om smetteloos, onberispelijk en in vrede door Hem te worden aangetroffen” (2 Petrus 3: 14)
En nee, dat betekent niet dat het leven hier en nu al makkelijk en vredig is. Vaak juist niet voor wie kiest voor een leven in de stijl van Jezus, voor wie opkomt tegen onrecht, oneerlijkheid, discriminatie, plat eigenbelang; en zich inzet voor de zaak van Jezus zijn Heer en daarom voor wie gebrek heeft, moest vluchten, onrechtvaardig wordt behandeld, wordt uitgesloten, voor wie anders is.
Die Joden die die brief van Jeremia kregen, voelden zich niet op hun plek in dat verre Babel, ver van huis en haard, familie en vrienden, maar ze kregen namens hun God de opdracht niet maar het beste ervan te maken zolang zij daar warenmaar het goede te zoeken voor de stad en het land en de mensen daar: dia 10 “Bid tot de HEER voor de stad waarheen Ik jullie weggevoerd heb en zet je in voor haar bloei, want de bloei van de stad is ook jullie bloei”. Ook Babel is een stukje van Gods wereld waar mensen van God wonen, en dat is net zo vandaag voor Langedijk en Heerhugowaard, Schagen en Alkmaar en waar we ook wonen.
De Bijbel zegt dat we hier geen blijvende stad hebben en op weg zijn naar de stad van Gods toekomst, maar dat zijn overal waar we nu wonen en werken, met de auto rijden of op de fiets, vakantievieren of ziek zijn, midden tussen al die mensen tegen wie God zegt en wij mogen zeggen: dia 11 “Mijn plan met jullie staat vast – spreekt de HEER. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: Ik zal je een hoopvolle toekomst geven”. En Petrus vult aan en vult verder in: de Heer heeft geduld met u, omdat Hij wil dat iedereen tot inkeer komt en niemand verloren gaat…..bedenk
dat het geduld van de Heer uw redding is.
Ja, en ook de redding van die collega, van je buren, van die veroordeelde in de gevangenis, van zoveel mensen in de narigheid of met luxe maar zonder echte liefde en zonder hoop op blijvend geluk – God is uit op ook hun geluk, en God heeft ons en al zijn mensen geschapen om elkaars geluk te zoeken.
Kijk, en als je daaruit leeft, als je dat geluk hebt en wil delen met anderen,mag je meemaken – nu al – wat God belooft en God al begint te geven:
dat overal vrede komt, dat mensen een nieuw begin kunnen maken,
dat mensen wachten op de komst van de Heer, dat alles goed komt.
Dat we het met eigen ogen zullen zien. En dat we mee kunnen werken “
om de toekomst waar te maken. dia 12
amen