Johannes 20: 22: Laat je bezielen door de levende Heer!

dia 1
Gemeente van onze levende Heer Jezus Christus,

‘Daar juicht een toon, daar klinkt een stem, die galmt door gans Jeruzalem!’
Het is een bekend en graag gezongen Paaslied, maar of het helemaal klopt?
Het is waar dat het onder de volgelingen van Jezus als een lopend vuurtje rond
ging: Het graf is leeg! De Heer leeft..Hij is echt opgestaan! Ik heb hem ontmoet!
dia 2
Maar buiten de kring van de vertrouwelingen bleef het angstig stil met Pasen,
en ging vooral de leugen rond die de leiders-in-verwarring op de sociale media
die hun ter beschikking stonden hadden gezet: de volgelingen van Jezus hebben
zijn lichaam weggehaald en op een geheime plek begraven en nu willen ze jullie laten geloven dat Jezus weer leeft maar onzin natuurlijk, laat je niet misleiden….

Ja, en als je zou verwachten dat de volgelingen van Jezus meteen op Pasen de
straat op zijn gegaan om het het grote nieuws uit te bazuinen…niet dus!
Ze moesten wat er allemaal gebeurd was en op hen was afgekomen, eerst nog
zelf verwerken, en ze zaten nog met een heleboel vragen en twijfels….laat staan
dat ze er al aan toe waren om met hun grote nieuws de straat op te gaan.
Johannes vertelt zelfs dat ze met de deur op slot zaten, uit angst voor de leiders
van hun volk: stel je voor dat ze alsnog gearresteerd zou worden en erger nog….
Gelukkig maar dat de Heer zelf hen heeft opgezocht, dia 3 om hen te overtuigen dat Hij echt leefde, en hen te bemoedigen met het oog op de opdracht die ze meekregen voor de tijd dat hun Heer niet meer op aarde zal zijn: “Zoals de Vader Mij heeft uitgezonden, zo zend Ik jullie uit” – ze hoeven niet alleen te gaan, en het niet in eigen kracht te doen, maar ze krijgen kracht van omhoog: “Ontvang de heilige Geest”.
En als teken daarvan doet Jezus iets bijzonders: Hij blies over hen hen heen.

dia 4 Laat je bezielen door de levende Heer!

Dat blazen dat Jezus deed was zichtbaar, hoorbaar, en zelfs voelbaar een verwijzing naar de Geest van de levende God als de Geest die leven geeft, inspiratie, energie.
Het is niet voor niets dat in de talen van de Bijbel – Hebreeuws en Grieks – en ook in andere talen vaak hetzelfde woord gebruikt wordt voor wind en adem en Geest. dia 5 Zo zelfs dat vertalers het er wel eens lastig mee hebben: wat is nou precies bedoeld?
Meteen al in het tweede vers van de Bijbel worden verschillende keuzes gemaakt: “De Geest Gods zweefde over de wateren of over het water” (NBG-51;NBV), “er waaide een hevige wind over het water” (BGT), “geestesadem van God wervelend over het aanschijn van de wateren” (Naardense Bijbel) – dat zijn ze alle drie.
Kiezen is lastig en hoeft misschien ook niet want de wind komt van God en de Geest is God, en we lazen net dat de mens zijn leven dankt aan God die de adem inblaast en wie is dat anders dan God de Heilige Geest die leven geeft, spirit, levenslust….?

Het wordt beeldend vertelt in dat begin van de Bijbel, zo levendig dat het soms al te letterlijk is opgevat: God die van aarde een soort kleipop maakte, als een hemelse Beeldhouder en vervolgens die pop tot leven wekte door er adem in te blazen….
Dat is misschien wat primitief gedacht maar het is wel een prachtig beeld voor wat is bedoeld en waar we van gezongen hebben, dat we leven op de adem van Gods stem, dat God “aan iedereen leven en adem en alle dingen geeft” (Hand. 17:25).
dia 6
Ik denk dat we allemaal wel weten hoe belangrijk de adem is, en hoe je ademt. Op
de handout heb ik er wat informatie over doorgegeven, over dat als een mens ophoudt te ademen en re-animatie (beademing) te laat komt of niet meer helpt, hij binnen een paar minuten zal overlijden, en ook over het belang van goed en rustig in-en vooral uitademen om rustig te worden, beter te slapen en beter in je vel te zitten, zowel fysiek als mentaal – goed ademen om de zuurstof overal te laten komen en zo een betere doorbloeding te krijgen en afvalstoffen beter af te voeren.

Kijk, en dat staat dan in de Bijbel, maar ook in het functioneren als mens voor meer. Wat een mens is meer dan een verzameling spieren en botten in beweging, een mens heeft denkvermogen en gevoelens, is creatief, kan liefde ontvangen en delen,en is gemaakt met een besef van goed en kwaad, en met idealen en verwachtingen.
dia 7 Dat allemaal komt mee als God de mens als zijn beeld schept en geeft wat hij nodig heeft om aan zijn bedoeling te beantwoorden, en het beeld wordt opgeroepen van God die de mens levensadem inblaast = zijn Geest die Heer is en levendmaakt. Ik las over dat scheppende werk van God: “Als God er niet was, als de geest, de spirit van God er niet was, zouden er geen mensen zijn. Daarmee komen we bij nog een betekenis van het woord ‘geest’. In de oude bijbelse talen betekent het ook ‘kracht’, ‘levenskracht’, en zelfs ‘moed’. We voelen dat nog een beetje aan in ons aan het Latijn ontleende woord ‘spirit’. De Eeuwige heeft mensen zijn adem, zijn geest-kracht, zijn spirit, zijn energie ingeblazen”. Zodat je als mens echt mens kunt zijn.

Ja, en als je geen spirit meer hebt, als je je – om met Psalm 42 te spreken- uitgeput voelt van binnen, aangeslagen, opgebrand – als mens, en ook als christen, of als kerkgemeente – als de moed je in de schoenen zakt bij alles wat je moet of denkt te moeten, en wat je niet lukt, als je je bang voelt, rusteloos, en lusteloos, dan belooft God zijn Geest die weer bezieling kan geven, en moed, en weer hoop.We hebben gelezen over dat visioen van Ezechiël over dat dal dat vol lag met botten, als het ware één reusachtig knekelveld, en het wonder van toch weer nieuw leven.
Weer is het een beeld, en wel van de uitgebluste en hopeloze toestand waarin Gods volk Israël terechtgekomen was:dia 8 “Mensenkind, deze beenderen zijn het volk van Israël. Het zegt: ‘Onze bottten zijn verdord, onze hoop is vervlogen, onze levensdraad is afgesneden’.” Dat was door wat allemaal met hen gebeurd was: de stad verwoest, de tempel afgebrand, veel mensen weggevoerd, bezetting, en het gevoel dat alles verloren was en dat het nooit meer goed zou kunnen komen.
Waarop God laat zien dat Hij weer toekomst gaat geven: “Ik zal jullie mijn adem- mijn Geest geven, zodat jullie weer tot leven komen, ik zal jullie terugbrengen naar je land, en Ik jullie zullen beseffen dat Ik de Heer ben” – dat is dus vooral geestelijk herstel, weer een levend geloof, weer nieuwe moed en spirit – en leven met God!

Ik gaf even geleden dit zinnetje door: “In de oude bijbelse talen betekent ‘geest’ ook ‘kracht’, ‘levenskracht’, en zelfs ‘moed’. Die gaf God terug aan Israël dat in de tijd van Ezechiël zo uitgeblust was en zich reddeloos en hopeloos verloren voelde. En beloofde de opgestane Heer zijn leerlingen die als bange angstpaashazen met de deur op slot zaten, te bang om voor de dag te komen met de paasboodschap. Ik las dat je in de evangeliën tussen de opstandingservaringen door het gevoel krijgt dat de volgelingen van Jezus eerst niet goed weten hoe ze het leven weer op zullen pakken. Het leven zonder Jezus en toch weer met Jezus, af en toe, en zo anders
dan voor zijn arrestatie en sterven, met af en toen ineens weer Jezus in hun midden
en dan ineens weer verdwenen – was Hij het nou echt of toch ook niet, en wat
moesten we aan met steeds weer dat Hij terug zou gaan naar God zijn Vader,en wat moesten zij dan, en waar haalden ze de inspiratie en het geloof en de moed vandaan om de straat op te gaan, en in dat vijandige Jeruzalem en verder de wereld
in overal rond te vertellen van Jezus die gekruisigd was maar nu leeft, en dat wie in Hem zou gaan geloven, niet verloren zou gaan maar eeuwig leven zou hebben ….?
Ja, en had de Heer niet gezegd dat ze vervolgd en gearresteerd en gedood zouden kunnen worden, dat ze hun kruis op moesten pakken – maar kan ik dat, durf ik dat?
dia 9 Nou, omdat de Heer dat allemaal weet, en ze kent – en ons kent – is er die ontmoeting en die bemoediging: vrede met jullie, en: ontvang de Heilige Geest. Dat is: Ik zorg ervoor dat je moed krijgt, en spirit, motivatie, inzicht, en vertrouwen. Wat ook gebeurd is, niet lang erna, door de Geeskracht met Pinksteren en daarna.We gaan het vieren over een paar weken, we kunnen het ook zelf ervaren, als we er God om vragen, en ons ervoor openstaan: laat je bezielen door de levende Heer!

Ja en lees er dan niet overheen dat al die ontmoetingen waarover de evangeliën vertellen, geweest zijn op momenten dat de volgelingen van Jezus bij elkaar waren.
Natuurlijk is geloven een persoonlijke keus en heeft ieder zijn of haar eigen verhaal over hoe je erin staat, wat voor jou geloven betekent, wat je moeilijk vindt of waar je blij van wordt, wat jou helpt om je weg te vinden in het leven, wat je ervaren hebt met God, en wat jou inspireert om je geloof handen en voeten te geven, en daar kunnen ook ervaringen of gevoelens bij zijn die je niet zomaar met anderen deelt.
Maar geloven op je eentje heeft ook wat eenzaams en kan zelfs wat engs hebben. Het gevaar is groot van eenzijdigheid en het missen van die veelkleurigheid waar het vorige zondag over ging, en waar Paulus het over heeft in zijn gebed in Efeziërs 3: dat als Christus in je hart woont – als de levende Heer je bezielt met zijn Geest – je geworteld en gegrondvest wordt in de liefde en we ‘samen met alle heiligen’=
samen met al die andere gelovigen – gaan ervaren hoe groot en wijd Gods liefde is. Iemand die een tijd zonder kerk dacht te kunnen geloven en toch weer zich heeft aangesloten, wijst erop dat je elkaar nodig hebt om God te gaan ervaren: “Aan een kerk meedoen is uitdrukken hoe groot God is. God is groter, duizelingwekkend veel groter dan mijn gedachtepatroontjes. Dat kan ik op mijn zolderkamer wel bedenken, maar in een concrete groep mensen, elke met zijn eigen verhaal met God, daar ervaar ik het pas” (Reinier Sonneveld, in: ‘De kerk. Waarom zou je meedoen?’)
dia 10
Ja maar, het gaat niet vanzelf dat je binnen een kerk of als gemeente samen wordt bemoedigd, geïnspireerd, enthousiast gemaakt om te geloven en je geloof te delen met elkaar en met anderen, en dat je op zondag tot rust komt, bij God en met elkaar.
Dat gebeurt best, ook in onze gemeente, zeker als je iets met elkaar te vieren hebt zoals vorige zondag het paasfeest en de doop, als je mooie gesprekken hebt of een stimulerende Bijbelstudie-avond, als je merkt bij een ander dat jij er echt toe doet, en dat die ander geraakt is door iets uit de Bijbel of in de dienst, of wat je samen deelt.
Maar vaak is er ook dat andere – tenminste dat herken ik bij mezelf en ook wel in gesprekken met anderen – van vermoeidheid over weer iets moeilijks, teleurstelling over mensen die afhaken, over hoe lastig het is om mensen te vinden die taken kunnen en willen oppakken, en dat we het geld niet bij elkaar krijgen, en zo is er nog wel meer te noemen waar je iets herkent van dat gezucht en geklaag uit de tijd van Ezechiël: “Het is afgelopen met ons! We hebben geen hoop meer. We zijn net als uitgedroogde botten, waar geen leven meer in zit” (Ez. 37: 11 BGT)
Je kunt het trouwens ook opvangen uit allerlei onderzoeken en beschouwingen over
de toestand van geloof en kerk in Nederland, over kerken die krimpen en dreigen te worden opgeheven – om maar niet te spreken over het algehele klimaat in Nederland en West-Europa, met angst voor aanslagen, felle discussies over de vluchtelingen, en veel onzekerheid en verwarring over wat er nog meer komt en hoe het verder moet, wat zomaar kan leiden tot weinig vertrouwen en hoop voor de eigen toekomst. Er is drukte en actie en reuring genoeg maar ook heel treurigheid, angst, en lafheid.
Wat zomaar ook ons leven en de kerken binnensluipt: veel gepraat over en te weinig met elkaar, snel oordelen en de ander loslaten, moeite om met verschillen om te gaan en de ander de ruimte te gunnen van anders zijn en doen, niet zoveel geduld..

Nou, juist omdat de Heer dat allemaal van te voren weet, belooft Hij Gods Geest, die ook zijn Geest is – de Geest die van de Vader en de Zoon uitgaat – als zijn adem om de zijnen weer tot leven te brengen, ze te inspireren met nieuw elan en goede moed.
Het kan ook ons helpen als we ons afvragen: waar halen we de moed en inspiratie vandaan om in deze verwarde en veranderende tijd christen te zijn en kerk te zijn. Hoe kunnen we ons door Jezus laten inspireren en wat kan ons samen bezielen?
Als je let op waar die eerste volgelingen van Jezus moed uit geput hebben en waar ze mee de stad en de wereld zijn ingegaan, dat is dat wat we van Jezus hadden gehoord en met hem hadden meegemaakt. de verhalen die van mond tot mond gingen, vol van de liefde en de zorg van Jezus, zijn aandacht voor mensen in de problemen en aan de rand van de samenleving, zijn omgang met God zijn Vader.
Verhalen die later zijn opgeschreven ook voor ons, waarover Johannes in 20:31 schrijft dat ze zijn opgeschreven “opdat u gelooft dat Jezus de messias is, de zoon van God, en opdat u door te geloven leven hebt in zijn naam” – geloven wat je niet zelf hebt meegemaakt maar wat je raakt in de verhalen van wie er wel bij waren… en delen wat jou daarin raakt, wat jij ervan leert, en hoe jouw leven er anders van wordt.
Ik las: ” In een kerk, in een geloofsgemeenschap is er ruimte om dat met elkaar te beleven en te oefenen…als het maar op een goede toonhoogte is….met nieuwe spirit, van God en mensen. Met nieuw vuur en energie kun je weer verder”.
dia 11
In het boek waar deze zinnen in staan – van een predikant in de PKN – worden twee vormen van kerk-zijn tegenover elkaar gezet, leerzaam denk ik ook voor ons, zonder dat er een oordeel over eigen gemeente mee is bedoeld, het is vooral een spiegel.
Aan de ene kant staat de verzorgingskerk waar het ene deel (vaak een klein deel) het andere deel verzorgt, waarin het vooral om gaat dat de afgesproken taken worden vervuld maar waar vaak door de vele vacatures dat niet lukt en dus altijd mensen ontevreden zijn, en je zomaar in een spiraal naar beneden terecht komt.
Aan de andere kant staat een ontmoetende geloofsgemeenschap die voor alle deelnemers inspirerend is: het gaat niet om taken die gedaan moeten worden maar om gaven die benut worden, en om ruimte voor ontmoeting met elkaar, en met God.
Citaat: “Het gaat om de ruimte om te ontmoeten, te raken en aangeraakt te worden. Door de mensen om je heen, door de verhalen van de Altijd Aanwezige, door God zelf. Het gaat om de ruimte die mensen wordt geboden hun eigen inspiratie op te doen. En vanuit hun inspiratie nieuwe wegen te vinden voor zichzelf en hun omgeving. Binnen en buiten de geloofsgemeenschap”. einde citaat.
dia 12
Kort en goed: laat je bezielen door de levende Heer en inspireer dan ook elkaar. Daar hoef je niet met veel mensen voor te wezen, dat kan ook in kleine kring, zoals de Heer zelf heeft gezegd: “want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden”. dia 13 amen

liturgie morgendienst
votum en groet
zingen Gz. 164
wet van God
zingen Gz. 162: 1,3
gebed
Schriftlezing Genesis 2: 4b-7
zingen Ps. 103: 5
Schriftlezing Ezechiel 37: 1-15
zingen Ps. 103: 6,7
Schriftlezing Johannes 20: 19- 23
zingen: Gz. 64: 1-4 ‘Vrede zij u’
verkondiging Johannes 20 : 22
zingen NLB 637 1,2,3,4 (melodie Gz. 95 GK)

1 O vlam van Pasen, steek ons aan,
de Heer is waarlijk opgestaan !
De Zoon, voor wie het duister zwicht,
de Zoon is als de zon, het licht.

2 De Vader laat niet in het graf
zijn kind dat zoveel vreugde gaf,
Hij tilt het uit de kille grond –
het loopt als vuur de wereld rond.

3 De oude nacht voorgoed gedood,
de toekomst kleurt de morgen rood;
ziehier hoe God vergevend is
en hoe zijn liefde levend is.

4 Ziehier het licht van lange duur,
ziehier de Zoon , de zon, het vuur;
o vlam van Pasen, steek ons aan –
De Heer is waarlijk opgestaan !

gebed
collecte
zingen NLB 289: 1,2,3 (mel. Opw. 334)
Heer, het licht van uw liefde schittert,
schijnt in donkere diepten, schittert;
Jezus, licht voor de wereld, verlicht ons
door de waarheid die u geeft, bevrijd ons.
Schijn op mij, schijn op mij.
Refr.
Kom, Jezus, kom, vul dit land met uw Vaders glorie;
blaas, Geest, ons aan, zet ons hart in vlam,
stroom, overstroom alle naties met uw genade.
Geef ons uw woord, Heer, ontsteek hier het licht.
Heer, ik kom in uw stralend schijnsel,
uit de schaduw in uw nabijheid;
door uw Zoon mag ik staan in uw luister,
toets mij, test mij, verteer al mijn duister.
Schijn op mij, schijn op mij.
Refr.
Heer, hoe meer wij uw helder licht zien
en de weerglans op uw gezicht zien, –
zal ons leven voor anderen stralen,
het verhaal van uw liefde vertalen.
Schijn in mij, schijn door mij.
Refr.
zegen
amen: Opwekking 602 ‘vrede van God’

Vrede van God, De vrede van God,
De vrede van God zij met jou.
Vrede van Hem, vrede van God,
De vrede van God zij met jou.

In Jezus’ naam, In Jezus’ naam,
In Jezus’ naam geef ik jou:
Vrede van Hem, vrede van God,
De vrede van God zij met jou.

Heilige Geest, de Heilige Geest,
Heilige Geest zij met jou.
Vrede van Hem, vrede van God,
De vrede van God zij met jou.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *